تحليل و بررسي نگرش آيات قرآن كريم درباره حقيقت روح

براي فهم نظر قرآن در يك مسئله بايد به قواعد و نظريات اهل خبره در تفسير مراجعه كرد. در اين بين يكي از واژگان مبهم كه محل تعارض آراء بين مردم و مفسيرين واقع شده،واژه روح است.درباره اين واژه اقوال مختلفي در كتب تفسيري و روايي و كلامي وجود دارد .در حالي كه ريشه بسياري از اين اختلافات عدم نگاه جامع به آيات قرآن درباره روح است.لذا هدف نويسنده از اين مقاله بررسي تطبيقي واژه روح در ميان آيات قرآن است و تبيين كند روحي كه خدا در قرآن از آن سخن به ميان آورده است، چيست و با تبيين قول حق در مسئله، اختلافات موجود بين صاحب نظران را رفع كند. طبق يافته اين تحقيق، مراد خدا از روح در قرآن يك عقل كلي است كه در انسان، حيوان و نباتات مشترك است.اين روح داراي دو ويژگي است : 1- روح از جنس امر و ملكوت است.يعني روح كلمه ايجاد و خلق خداست كه اسباب مادي در آن دخالت و تاثيري ندارند.2- روح يك امر مجرد است كه تعلق به بدن مادي دارد و با نبود آن بدن از بين ميرود.اين روح بين انسان و حيوان مشترك است.درپايان هم اين دو امر را به يك مطلب ميرساند.يعني روح از جنس امر خداست كه به بدن تعلق گرفته و باعث قوام بدن شده و بدون آن انسان و موجودات حياتي ندارند.