تحليل فلسفي تربيت ديني از منظر كانت

تعريفي كه كانت از دين ارائه كرده عبارت است از: مجموعه همه تكاليف، چنانكه گوئي فرامين الهي هستند و تنها كاركرد دين قوت بخشيدن به اراده خير است. از اينرو خصايص اصلي دين اخلاقي، عقايد جزمي و مناسك مذهبي نيست، بلكه تمايل قلبي به انجام همه تكاليف انساني بعنوان فرامين الهي است. كانت در تبييين تربيت ديني معتقد است كه دين حقيقي يك دين است ولي عقايد مذهبي بسيار متفاوتي وجود دارند. بنابراين شايسته تر است بجاي اينكه فرد متدين را به ديانت خاصي منتسب كنيم او را پيرو مذهب يهود يا اسلام يا مسيحي كاتوليك يا لوتري بدانيم. كانت همچنين معتقد است كه دين عقيده اي نظري نيست بلكه دين فعل اخلاقي باطني يا عبادت روحي محض است. از اينروست كه وي آگاهي اخلاقي را برتر از عقايد و مناسك و آداب ديني و عبادت ظاهري مي داند و بيان مي كند: هر چيزي غير از طريق اخلاقي كه انسان خيال مي كند مي تواند در زندگي براي خشنودي خدا انجام دهد، توهم ديني محض و عبادت كاذب خداوند است.كانت با ستفاده از مباني فلسفي خود كه بر مبناي عقل نظري استوار است پرسش از دين ومولفه هاي مربوط به تربيت ديني را در قالب پاسخ به حس كنجكاوي بشر مي پذيرد و درعقل عملي به بيان چالش هاي مربوط به تربت ديني غالب مي پردازد .دراين پژوهش به مباني فلسفي تربيت ديني مد نظر كانت و تحليل محتواي نوع تربيت ديني مورد نظر كانت كه مبتني برعقل عملي است واينكه دين پذيرفته شده مبناي تربيت اخلاقي خواهد بود خواهيم پرداخت.