سبك زندگي اسلامي در حفظ الصحه با محوريت اسباب الطعام دراحاديث نبوي

علم طب به دو بخش نظري و عملي تقسيم مي شود. طب عملي به دو بخش پيشگيري و درمان تقسيم مي شود. در طب سنتي به طب عملي پيشگيري، علم به حفظ الصحه گفته مي شود. اين علم، اصول شش گانه اي دارد كه به آن سته ضروريه گفته مي شود. يكي از اصول سته، اصول خوردن و آشاميدن است كه از آن به اسباب الطعام ياد مي كنند. اين نوشتار كتابخانه اي سبك زندگي اسلامي را درزمينه اصول خوردن و آشاميدن به منظور پيشگيري از بيماري ها بر اساس احاديث نبوي(ص) مورد بررسي و تحليل قرار مي گيرد. هدف از اين كار پژوهشي آن است، احاديث شريف نبوي(ص) در زمينه مذكور، بعد از تنقيح، كاربردي شده و يك اپيدميولوژي سنتي در زندگي اجتماعي پديد آورد. يافته ها حاكي از آن است طب النبي فقط در حوزه حديث باقي مانده و آن طور كه بايسته و شايسته است در حوزه سبك زندگي كمتر مورد توجه واقع شده است. بنابراين ضرورت دارد آنهارا كاردبري كرد. زيرا علم النبي متصل به منبع علوم است و خطا و اشتباه در آن راه ندارد. اين مطلب، اهميت پرداختن به آن را آشكار مي سازد.