چالش هاي اخلاقي مربيان پرورشي در فضاي مجازي و راهكارهاي برون رفت از آن

تعليم و تربيت از جمله امور انساني است كه به دليل نقش برجسته‌اش در تمام امور زندگي بشر اهميت به سزايي داشته به طوري كه مورد توجه انديشمندان مختلف بوده و هركدام با بياني برآن تأكيد نموده‌اند. پرداختن به تعليم و تربيت هم از نظر چند بعدي بودن و هم پيچيدگي‌هاي خاصش درسطح نظري و عملي آن را تبديل به امري مهم و بي بديل ساخته است. بديهي است در حوزه تعليم و تربيت يكي از تأثيرگذارترين و در عين حال دشوارترين مباحث، اخلاقي بارآوردن نوجوانان و جوانان است، لذا پرداختن به مباحث مربوط به اخلاق و پيرو آن تربيت اخلاقي از جايگاه رفيعي برخوردار است. انديشمندان و فيلسوفان از ديرباز به مقوله اخلاق و حتي اخلاق از منظر تربيت نظر داشته‌اند. چنانچه ارسطو غايت تعليم و تربيت را تربيت اخلاقي و فضيلت دانسته (كاردان،174: 1381)؛ وخواجه نصير اراده و انديشه را خاستگاه اخلاق دانسته است. (كياني، بختيار نصرآبادي،1390) افزون بر اين، كار مربيان پرورشي نيز مانند همه عرصه هاي ديگر زندگي انسان، آميخته با مسائل اخلاقي است. حل مشكلات و تعارضات اخلاقي در عرصه كاري اين مربيان، مخصوصا در فضاي مجازي از دغدغه هاي جامعه علمي است. اين پژوهش براساس روش ها و اهداف اخلاقِ كاربردي نگاشته شده است و به عنوان زمينه ساز نگارش منشوري اخلاقي در فضاي مجازي براي مربيان پرورشي مي باشد. هدف اين نوشتار، بررسي چالش هاي اخلاقي مربيان پرورشي در فضاي مجازي و راهكارهاي برون رفت از اين چالش ها مي باشد، كه با بهره از روش تحقيق مروري و با استفاده از منابع كتابخانه اي و اينترنتي در كنار منابع قرآني و روايي مرتبط با تربيت به توصيف و تبيين موضوع پرداخته شد.