مقايسه ي ميزان افسردگي ميان دانشجويان خوابگاهي و غير خوابگاهي مورد مطالعه: دانشجويان دانشگاههاي شهر لار. سال تحصيلي 95-94

افسردگي از علل مهم افت تحصيلي در نظام آموزشي بشمار مي رود كه منجر به كاهش عملكرد اجتماعي، شغلي و تحصيلي در فرد مي گردد. لذا با تشخيص بموقع اين اختلال در دانشجويان مي توان از افت تحصيلي جلوگيري و فرصتي را براي افزايش موفقيت هاي اجتماعي در دوران تحصيل و نهايتاً بهداشت رواني آنان و جامعه فراهم آورد. هدف از انجام اين تحقيق بررسي صحت يكي از عوامل افسردگي در ميان دانشجويان است. فرضيه ما اين خواهد بود كه افسردگي در ميان دانشجويان خوابگاهي نسبت به غير خوابگاهي ها بيشتر است. به نظر مي آيد فاكتورهايي چون دوري از خانواده، زندگي در ميان افراد با فرهنگها و سلايق متفاوت، كمتر بودن امكانات رفاهي به نسبت منزل شخصي و... موجب شود كه دانشجويان ساكن در خوابگاه از ميزان افسردگي بيشتري نسبت به غيرخوابگاهي ها برخوردار باشند. لذا در اين مطالعه وضعيت افسردگي را ميان 300 تن از دانشجويان خوابگاهي و غير خوابگاهي دانشگاههاي علمي كاربردي، پيام نور، دولتي، فني و آزاد شهر لار بررسي مي كنيم. در انجام اين تحقيق از روش كمي و تكنيك پرسشنامه استاندارد تست بِك، كه از معروفترين و امتحان شده ترين آزمون هاي افسردگي است، بهره خواهيم برد. اين تست شامل 21 سوال چهارگزينه اي است.