نوشتن به مثابه يك فرهنگ علمي حاكم بر دانشگاه

هدف اصلي پژوهش حاضر تحليل مهارت نوشتن و نگارش علمي دانشجويان تحصيلات تكميلي از منظر اساتيد و همچنين برخي نظرات و ديدگاه ها مي باشد. رويكرد پژوهش، كيفي و راهبرد آن تحليل محتواي مضموني است. شركت كنندگان در اين پژوهش را اساتيد حوزه روش شناسي دانشگاه هاي تهران تشكيل مي دهد. با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند تعداد 15 استاد انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه نيمه ساختمند جمع آوري شد. تحليل داده ها بر اساس سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي انجام شد. داده ها مفهوم پردازي و در طبقات عمده كدگذاري شدند. نتايج پژوهش نشان داد كه مهارت نوشتن مي تواند ابزاري در جهت احياي فرهنگ دانشگاهي باشد، اين توانايي از جمله قابليت هايي است كه براي ارائه ي يك كار پژوهشي فرد پژوهشگر به آن نيازمند است. توانايي نوشتن، خود شامل مجموعه مهارت هاي: خوب خواندن، خوب شنيدن، توصيف كارامد، تحليل كردن، تركيب و باز انديشي، انتخاب شيوه مناسب بيان است.