برنامه درسي: آموزش ضد نژادگرايي يا آموزش چند فرهنگ گرايي؟

مفهوم نژادگرايي اصطلاحي است كه بطور گسترده براي اشاره به يك سيستم برتري مبتني بر زبان، فرهنگ، نژاد يا قوميت بكار مي رود. هدف ضد نژاد گرايي، ايجاد يك مفهوم جديد از جامعه از طريق فاصله گرفتن از مباحث و گفتمان هاي دوگانه از خود و سايرين و دوگانگي ” ما در برابر آنها“ است. در محيط آموزشي، آموزش ضد نژادگرايي كمك مي كند نظام آموزشي شروع به تعديل اين بي عدالتيها و نابرابريها در اين نظام آموزشي و حركت به سوي تغيير مثبت نمايد. آموزش ضد نژادگرايي درباره نابرابري دانش آموزان، والدين و معلمان با ابزارهاي مورد نياز براي مبارزه با نژادگرايي و تبعيض قوميتي و پيدا كردن شيوه هايي براي ساختن يك جامعه اي كه همه افراد آن از يك پايه مساوي برخوردار مي باشند است. از طريق آموزش ضد نژادگرايي دانش آموزان، معلمان و والدين مجهز به چنين شيوه هايي براي جلوگيري از قدرت هژموني مي شوند كه به وابستگي مداوم گروههاي به حاشيه رانده شده مي افزايد. چندفرهنگ گرايي نيز كمك به توسعه يك جامعه حقيقتاً چند قوميتي است كه در آن اعتبار مساوي خرده فرهنگهاي متعدد گوناگون به رسميت شناخته شده است. آموزش چند فرهنگي نوعي رويكرد آموزشي است كه تنوع قومي و فرهنگي را در جامعه به رسميت مي شناسد و سياست هاي آموزشي خود را در جهت اصلاح مفاهيم عمده اي نظير هويت، ازخودبيگانگي، تعصب، درگيريهاي قومي، نژادي و فرهنگي تنظيم مي كند. تفاوت بين ضد نژادگرايي با چندفرهنگ گرايي براي اغلب افراد گيج كننده است. چند فرهنگ گرايي بدنبال از بين بردن اختلاف تفاوتها از طريق تاكيد بر وجه اشتراك است ولي ضدنژادگرايي داشتن سوء ظن و ترديد به كل فعاليتهاي يك قوم است. آموزش ضد نژادگرايي برخلاف آموزش چند فرهنگ گرايي روي عقايد صريح تفاوت بعنوان مخالف تنوع و تنزل آن به يكنواختي متمركز است.