سنجش ميزان حساسيت اخلاقي پرستاران در بيمارستان علي ابن ابيطالب)ع( زاهدان سال 96

پرستتاران بع عنوان بزرگتريگ گروه كادر درماني،ابلب با موقعيتهايي مواجع ميشتوند كع بايد براي آنها راه حه هايي پيدا كرده و ت صميمات اخلاقي منا سب اتخاذ كنند. ح سا سيت اخلاقي يكي از معيارهاي ا صلي صلاحيت حرفع ي پر ستاري مح سوب ميشود و بر عملكرد اخلاقي و ارتقاي ارتباط بيگ بيمار و پرستار موثر است، اما تاكنون تعريف روشگ و صريحي از ايگ مفهوم ارائع نشده است. حساسيت اخلاقي، بعنوان يك مفهوم شامه اعمال،نيات،عواطف و ادراك پيچيده است كع بعلت داشتگ ابعاد گوناگون نميتوان تعريف جامع و فراگير براي آن ارائع داد. تحقيق حاضر از نوع توصيفي-همبستگي است، كع در سال 1396 انجام گرديد. در پژوهش حاضتتر از بيگ 650 نفر كع شتترايش شتتركت در مهارعع را داشتتتند، 242 نفر از پرستتتاران شتتابه در بيمارستان آموزشي علي ابگ ابيهارب)ع( شهرستان زاهدان وابستع بع دانشگاه علوم پزشكي زاهدان بع روش نمونع گيري طبق جدول مورگان تعييگ حجم شتتتد و وارد تحقيق شتتتدند. ابزار گرد آوري داده ها شتتتامه ستتتواگت دموگرافيك و پرسشنامع حساسيت اخلاقي پرستاران MSQ روتزن و همكاران 1994 . پس از گردآوري اطلاعات 20 پرستار، همساني دروني با ضريب آرفاي كروباخ 0.78 محاسبع شد. اطلاعات با نرمافزار SPSS21 و آمار توصيفي و آزمون هاي تي مستتتقه، ANOVA و همبستگي پيرستتون تحليه شدند. تعداد پرستتتاران مورد مهارعع 242 نفر بود كع از ايگ بيگ 161 نفر معادل 67 %را پرستتتاران خانم و 81 نفر معادل 33 % را پرستاران آقا شامه شدند. ميانگيگ نمره حساسيت اخلاقي جامعع 70.72 محاسبع شد كع در ايگ بيمارستان وضعيت حساسيت اخلاقي در سهح ضعيف وجود نداشتع و سهح آن از متوسش بع باگ بود. متغير حساسيت اخلاقي با متغير هاي جنسيت، تاهه و وضعيت استخدامي ارتباط داشت p=0.05)