بررسي رابطه الگوي ترجيحات فكري كاركنان و آمادگي براي تغيير سازماني با نقش تعديلگري يادگيري سازماني در مركز آموزشي پژوهشي درماني پيوند اعضا و دياليز منتصريه

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه الگوي ترجيحات فكري كاركنان و آمادگي براي تغيير سازماني با نقش تعديلگري يادگيري سازماني است. جامعه آماري در اين پژوهش را بين كليه كاركنان مركز آموزشي پژوهشي درماني پيوند اعضا و دياليز منتصريه تشكيل ميدهند كه تعداد آنان 242 نفر ميباشد كه با استفاده از فرمول كوكران 141 نفر را با استفاده از روش نمونهگيري تصادفي ساده انتخاب كرديم و پرسشنامهها را در ميان آنان توزيع نموديم. به منظور جمعآوري اطلاعات مورد نياز در اين پژوهش از سه پرسشنامه الگوي ترجيحات فكري ند هرمان ) 1991 (، پرسشنامه آمادگي براي تغيير كاركنان دكتر رابرت كريگل و دكتر ديويد برانت در سال) 1991 ( و پرسشنامه يادگيري سازماني سنگه) 2222 (استفاده گرديد. پس از آنكه دادههاي حاصل از پرسشنامهها جمعآوري گرديد با استفاده از نرمافزار آماري Spss و Amos ، مورد پردازش و تجزيه تحليل اوليه قرار داديم. نتايج حاصل از تحليل يافتهها نشان داد كه بين ترجيحات فكري و آمادگي براي تغيير رابطه معناداري وجود دارد و همچنين يادگيري سازماني رابطه بين ترجيحات فكري و آمادگي براي تغيير را تعديل ميكند و بين تفكر استدلالي و آمادگي براي تغيير رابطه معناداري وجود دارد و مهارتهاي فردي رابطه بين ترجيحات فكري و آمادگي براي تغيير را تعديل ميكند. باقي فرضيات مطرح شده در اين پژوهش مورد تأييد قرار نگرفتند.