تحليل جامعه‌شناختي سبك زندگي اسلامي – ايراني به‌عنوان الگوي اقتصاد مقاومتي

اسلام در رأس ادياني است كه پيرامون خود را به سعي و كوشش در به دست آوردن مسائل عمومي تشويق نموده است و از نشانه‌هاي جامعيت اسلام و نگرش چندبعدي اين دين الهي به انسان اهتمام به تندرستي و حفظ صحت است. از ديدگاه دين، سلامت روح و تعالي جان بسيار مهم‌تر از سلامت جسم بوده و جسم و تن مركبي براي رشد معنوي و شكوفايي عقلاني انسان است. توصيه و رهنمودهاي فراواني دين در اين زمينه گواه جامعيت مكاتب آسماني بوده و هم به لحاظ برخورداري از جهات علمي، نشانگر بعد الهي و غير بشري آموزه‌هاي ديني است. در جهان‌بيني اسلامي باورها و جهان‌بيني توحيدي، ارزش‌ها و ايدئولوژي الهي به شيوه زندگي و سبك زندگي افراد جهت مي‌دهد. در اين جهان‌بيني اين دنيا محل گذر است و انسان‌ها با رفتار و اعمال در اين دنيا و با عبادت به‌عنوان راه تقرب سعادت و كمال نهايي و اخروي را رقم مي‌زنند. در انسان‌شناسي اسلامي انسان مركب از جسم و روح است؛ ضمن مختار بودن در چارچوب اصول و محورهايي گام برمي‌دارد و دنيا را مزرعه آخرت مي‌بيند، بنابراين سبك زندگي او برگرفته از متون اسلامي است. بر اين اساس نتايج حاصل از پژوهش نشان مي‌دهد كه در اسلام سبك زندگي بر مبناي 1- زندگي ساده، 2- قناعت، 3- نذر و احسان، 4-خداباوري، 5-تلاش و كوشش، 6-خانواده محوري، 7-اعتدال و ميانه‌روي، 8- محبت و عاطفه، 9- پرهيز از تجمل و چشم هم‌چشمي، 10-رعايت پاكيزگي و درنهايت 11- بازگشت به سنت زندگي پيامبران الهي متكي بوده است.