بررسي تاثير شخصيت بر قدرت خلاقيت كاركنان دانشگاه اصفهان

در اين مقاله به بررسي تاثير ويژگي‌هاي شخصيتي بر قدرت خلاقيت كاركنان دانشگاه اصفهان پرداخته شده است. براي بررسي ويژگي‌هاي شخصيتي كاركنان از مدل شخصيتي پنج بزرگ استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كاركنان دانشگاه اصفهان مي‌باشد. بر اساس انجام نمونه‌گيري اوليه و قرار دادن واريانس آن در فرمول نمونه‌گيري از جامعه محدود تعداد نمونه نهايي 142 نفر بدست آمد. روش نمونه‌گيري نيز به صورت نمونه‌گيري در دسترس مي‌باشد. روش جمع‌آوري داده ها به روش پرسشنامه‌اي است و به اين منظور پرسشنامه‌اي حاوي 35 سوال براي سنجش متغيرهاي پژوهش طراحي ‌شده است. جهت بررسي ميزان پايايي سوالات پرسشنامه از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شده است و اين ضريب نشان مي‌دهد كه پرسشنامه از پايايي خوبي برخوردار است. براي تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شده است و از روش تحليل رگرسيون همزمان براي بررسي تاثير ويژگي‌هاي شخصيتي بر قدرت قدرت خلاقيت كاركنان و از آزمون دوربين- واتسون براي بررسي وجود يا عدم وجود خودهمبستگي بين متغيرهاي مستقل پژوهش و در اين رابطه از نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه ويژگي‌هاي شخصيتي كاركنان دانشگاه اصفهان بر قدرت قدرت خلاقيت آن‌ها تاثير گذار است و از بين پنج ويژگي شخصيتي سه ويژگي شخصيتي برون‌گرايي، وظيفه‌شناسي و ثبات هيجاني بر قدرت قدرت خلاقيت كاركنان تاثير گذار است و اين سه عامل با هم توانسته اند 43% واريانس متغير وابسته قدرت خلاقيت را تبيين كنند. همچنين نتايج آزمون دوربين واتسون نيز نشان مي‌دهد كه چون مقدار اين آماره 01/2 است مي‌توان گفت بين متغيرهاي مستقل پژوهش رابطه خود همبستگي وجود ندارد.