بررسي چالش‌هاي نظام آموزش عالي در ارتباط كارآمد با بازار كار

دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالي پلي بين نيروهاي انساني و بازار كار مي‌باشند. به‌منظور كاهش نرخ بيكاري در ميان تحصيل‎كردگان، لازم است ارتباط نظام آموزش عالي با شرايط و نيازهاي اقتصادي بازار كار تحكيم بيشتري يابد. در اين مقاله سعي شده است علاوه بر تحليل ارتباط آموزش عالي با بازار كار از ديدگاه نظريه‌پردازان، با استفاده از رويكرد فرهنگي و اجتماعي، عوامل درون‌سازماني و برون‌سازماني مؤثر بر عدم دستيابي فارغ‌التحصيلان به اشتغال مورد بررسي قرار گيرد و راهبردهاي مناسب براي هماهنگي، استحكام و تداوم پيوند اين دو بخش مهم اجتماعي و اقتصادي ارائه شود. اين تحقيق از نوع كاربردي و با استفاده از روش تحليلي انجام شده است. نتايج بدست آمده نشان مي‌دهند كه مسئله اشتغال دانش‌آموختگان در كشور بحراني بوده و ضروري است كه دانشگاه‌ها به مهارت‌هاي كارآفريني، علمي، عملي و به‌كارگيري دانش روز توجه بيشتري نمايند و همچنين لازم است كه به هماهنگ بودن رشته‌هاي مورد تدريس در دانشگاه‌ها و نياز بازار كار توجه بيشتري شود.