تربيت اجتماعي با كاركردهاي نظام آموزش وپرورش و جايگاه معلمي در سند الگوي پايه پيشرفت اسلامي–ايراني

تربيت اجتماعي يكي از شاخصه هاي مهم درجريا ن ،تكوين وتعامل در زندگي اجتماعي است كه بنيان آن در اجتماع خانواده شروع وبا آموزش هاي فراگير، گسترده ترشده است .آموزش وپرورش با به كارگيري اصالت ها مي تواند به ترقي اجتماعي و راه وحل مشكلات آن پرداخته وبا قلمرو جامعه شناسي آموزش وپرورش به رابطه با نظام هاي ديگرٍ،فرهنگ مدرسه وروابط انساني به تاثيرات دوسويه بپردازد و در اين ميان جايگاه معلمي در براورده ساختن نيازها و نقش رهبري وي در اثرات جامعه نشان داده شده است . پژوهش حاضر با روش اسنادي صورت گرفته ودرآن به هدف كلي آموزش و پرورش كه هر فرد طبق الگوي اعتقادات و ارزش هاي فرهنگي ،ديني ،اجتماعي ،سياسي خود تربيت كند و انساني متناسب و شايسته آن جامعه تحويل دهدتا بتواند آگانه قضاوت،درست تصميم وبراي خود وفرزندان خود آينده بهتر را تصور كند.اين پژوهش توسعه فرهنگي را كه اساس آن به ارزش گذاري ميراث فرهنگي وكاركردهاي نظام آموزش وپرورش در مهندسي فرهنگي را نقل نموده و براين باور كه بتوانيم توليدات فرهنگي خود را افزايش بدهيم