مديريت جهادي جهت توسعه و پيشرفت كشور

اين مقاله در صدد است تا در جهت رسدن به اهداف مديريت جهادي و آسيب‌هاي مديريتي در جهت پيشرفت كشور، از سه منظر مورد بررسي قرار دهد:1. آسيب‌هاي كلان، كه ناشي از كج روي ارزشي در تفكر مديريتي جامعه مي‌باشد.2. آسيب‌هاي در سطح متوسط كه ناشي از طرح و برنامه و سياست‌گذاري اجتماعي نادرست يا مبهم است.3. آسيب‌هاي در مقام اجرا و اعمال مديريت، كه از كمبود امكانات، بخصوص كمبود نيروي انساني صالح و كارآمد ناشي مي گردد. امروزه علاوه بر ارزشمند شدن ثروت و ثروت‌اندوزي، وسايل ارتباط جمعي نيز با تبليغ كالاهاي شيك وزندگي‌هاي اشرافي، براي اقشار گوناگون جامعه نيازهاي كاذب مي‌آفرينند. از اين رو، براي مردمي كه تا ديروز احساس فقر مادي مي كردند، از هر سو كالاهاي جديد و مدرن به نمايش گذاشته مي‌شوند. اين احساس نياز كاذب به تدريج، مسير اصلي ارزش‌ها را از كرامت هاي انساني به‌سوي ارزش‌هاي ليبرالي و با ارزش شدن ثروت تغيير مي‌دهد. با چنين كاري، فرهنگ قناعت و دوري از اسراف و تبذير جاي خود را به فرهنگ ليبرالي و مصرف انبوه خواهد داد و حال آنكه در فرهنگ اسلامي، توليد انبوه و مصرف محدود همواره جاي داشته اند. از سوي ديگر، آسيب‌هاي سوء مديريت در طرح و برنامه ريزي كشور فقط به تغيير ارزشي، تغيير هنجاري و افزايش نابرابري اجتماعي حاصل از ثروت اندوزي ختم نمي‌شوند، بلكه آسيب‌هاي اجتماعي ديگري از قبيل افزايش انحراف و فساد، دزدي، رانت خواري، رشوه خواري و حتي تغيير كاركرد دين و سست شدن هنجارهاي ديني را هم به دنبال آورده است. بعضي از اين آسيب‌ها آن قدر جدي و فراگير شده است كه در مواردي، به يك معضل اجتماعي تبديل شده و مثل بيماري واگيردار تمام جامعه را فراگرفته و نيروي كنترلي جامعه مثل نيروي انتظامي و سازمان نظارت و بازرسي و قوّه قضائيه نيز در مقابل، عملاً كاركرد خود را از دست داده و قادر به مهار بعضي از جرايم نمي‌باشد.