دانشگاه به سوي هويت هاي جديد

دانشگاه داراي تاريخي پرفراز و نشيب است كه در پرتو تحولات جديد جهاني و اجتماعي، نظام توليد دانش و الگوهاي آموزشي و پژوهشي آن، متحول شده است و براي پيشبرد اهداف و آرمان هاي خود نياز به سازگاري با تغييرات و دگرگوني ها دارد. با توجه به سير تحولات و چالش ها و تنگناهاي فراروي آموزش عالي و دانشگاه‌ها و به تبع آن ظهور و بروز نسل-هاي چندگانه دانشگاهي، مسئله اصلي در اين مقاله اين است كه به تبع تغيير نسل هاي دانشگاه، كاركردها، نقش ها و مسئوليت هاي آن به چه صورتي نمود پيدا مي كند؟ كاركردها، نقش ها و مسئوليت هاي دانشگاه هاي كشور با كدام يك از اين نسل هاي دانشگاهي قابل تبيين است؟ روش پژوهش، تحليل كيفي و مرور مطالعات قبلي انجام شده است. يافته هاي پژوهش نشان دهنده آن است كه عملكرد دانشگاه‌ها ديگر محدود به عوامل و چهارچوب خاصي نمي باشد و در واقع، ظهور نسل هاي چندگانه دانشگاهي بويژه نسل هاي سوم و چهارم در دنيا، مبتني بر مقتضيات و سير تحولات و نيازهاي جامعه و همچنين تغيير و شيفت گفتمان و پاراديم هاي دانشگاه بوده است و در خلاء نظري و عملي شكل نگرفته است. همچنين، عبور از تحولات و شكل گيري دانشگاه هاي جديد پيامدها و تأثيرات زيادي دارد. توجه به اين تحولات و درك چالش ها و تنگناها مي تواند جامعه دانشگاهي را در جهت كسب هويت جديدكمك كند، در غير اين صورت، پيشگويي پيتردراكر، استاد برجسته مديريت مبني بر اين كه حيات دانشگاه‌ها تا سي سال ديگر پايان خواهد يافت، به واقعيت خواهد پيوست.