نقش الگوي رفتار مصرف و توليد در اقتصاد اسلامي گامي در جهت تحقق اقتصاد مقاومتي

اقتصاد مقاومتي در واقع تشخيص حوزه هاي فشار و نقاط ضعف و تلاش براي كنترل و بي اثر كردن آن‌ها و تبديل تهديدها و تحريم ها به فرصت هاي سازنده و رشددهنده است. ازآنجاكه هدف نظام اقتصادي اسلامي هم در سطح كلان، افزايش ثروت جامعه و رفاه عمومي است مي توان گفت اقتصاد مقاومتي محصول اقتصاد اسلامي است كه در شرايط بروز ناملايمات، حوادث، بحران ها يا در مسير اهداف، پويا و پايدار به تخصيص بهينه منابع مي پردازد. ازاين‌رو اقتصاد اسلامي لزوما اقتصاد مقاومتي است. از ديدگاه فرهنگي و ارزشي كه به اين موضوع بنگريم اقتصاد مقاومتي به معني مصرف نكردن نيست بلكه به معناي پرهيز از اسراف و تجمل، اصلاح الگوي مصرف، فرهنگ‌سازي براي مصرف داخلي، تقويت توليد ملي، تكيه بر منابع و نيروي انساني متخصص خودي، افزايش راندمان كاري و تشويق و فرهنگ‌سازي جهت واگذاري امور به بخش خصوصي و انجمن هاي مردم نهاد است. در همين راستا، سعي شده است، ضمن بررسي توصيفي-تحليلي، رفتار توليدكنندگان و مصرف كنندگان در حوزه اقتصاد اسلامي تبيين شود تا در نهايت بتوانيم الگوي مطلوبي از رفتار دو ركن اساسي اقتصاد (مصرف و توليد) ارائه دهيم. مهم‌ترين نتايج پژوهش بيانگر اين حقيقت است كه رعايت پارامترهاي مطرح‌شده چون، كاهش مصرف و افزايش پس انداز، جلوگيري از اسراف و احتكار، عدم مصرف كالاهاي لوكس و در امر توليد مديريت جهادي، مديريت كيفيت، رعايت عزت مسلمين و عدالت تخصيصي، اقتصادي پايدار و پويا را به دنبال خواهد داشت.