بررسي اثر رشد بهره وري و رشد ارزش افزوده بخش كشاورزي بر توزيع درآمد مناطق روستايي با رهيافت ARDL

مسئلۀ توزيع درآمد، خصوصاً در مناطق روستايي از مباحث مهم دنياي امروز در زمينۀ اقتصاد است. چراكه توزيع نابرابر درآمد عواقب نامناسبي همچون مهاجرت به مناطق شهري با هدف كسب درآمد بيشتر را در پي خواهد داشت. همچنين توجه به بخش كشاورزي با سياست گذاري هاي مناسب جهت افزايش بهره وري و رشد كه از اهداف مهم اقتصاد مقاومتي است، مي تواند تأثير بسزايي در جهت ارتقا سطح زندگي كشاورزان داشته باشد. در مقالۀ حاضر، ارزيابي اثر رشد بهره وري نيروي كار و سرمايه، رشد ارزش افزوده در بخش كشاورزي و همچنين رشد بخش كشاورزي بر توزيع درآمد مناطق روستايي در طي دورۀ زماني 1392-1369 انجام پذيرفته است. اين مهم با استفاده از نرم افزارهاي Microfit 4 و Eviews9 و با به‌كارگيري رهيافت خود توضيح برداري با وقفه هاي توزيع شونده (ARDL)، انجام شده است. نتايج تحقيقات حكايت از وجود رابطۀ كوتاه‌مدت ميان بهره وري نيروي كار بخش كشاورزي، وقفۀ اول و دوم بهره وري نيروي كار بخش كشاورزي، وقفۀ اول بهره وري سرمايه بخش كشاورزي، وقفۀ دوم رشد بخش كشاورزي و ضريب جيني دارد. همچنين وجود رابطۀ بلندمدت ميان رشد بهره وري نيروي كار و رشد بهره وري سرمايه در بخش كشاورزي و ضريب جيني مورد تأييد قرار گرفت؛ اما وجود رابطۀ بلندمدت ميان رشد بخش كشاورزي و رشد ارزش افزودۀ بخش كشاورزي و ضريب جيني مورد تأييد قرار نگرفت. همچنين ضريب ECM با نشان دادن عدد 26/1- نشان از اين دارد كه با وارد شدن شوك در بلندمدت به مدل، به جاي تعديل شوك‌ها و رسيدن به تعادل، از تعادل دور مي شويم.