شماره ركورد كنفرانس :
4431
عنوان مقاله :
تاثير مخارج جاري و عمراني دولت بر بيكاري استان‌هاي ايران
پديدآورندگان :
انصاري ساماني حبيب ha.ansarisa@gmail.com دانشگاه يزد , خيل كردي ربابه r.khilkordi@gmail.com دانشگاه وليعصر(ع) رفسنجان , داودي راضيه سادات razidav@yahoo.com دانشگاه يزد
كليدواژه :
نرخ بيكاري , اندازه دولت , منحني آبرامز , داده‌هاي تابلويي , مدل تصحيح خطا
عنوان كنفرانس :
دهمين كنگره ملي پيشگامان پيشرفت
چكيده فارسي :
هدف اين مطالعه بررسي تأثير حجم فعاليت‌هاي دولت بر نرخ بيكاري استان هاي ايران است. در اين راستا از نظريه منحني آبرامز استفاده مي‌شود. ازاين‌رو از داده‌هاي سالانه 1392-1380 براي استان‌هاي كشور و روش اقتصادسنجي پوياي پانلي و تخمين زننده ي Dols براي بررسي سؤالات تحقيق استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه تورم در بلندمدت و كوتاه‌مدت رابطه معكوسي با نرخ بيكاري دارد. همچنين نرخ رشد توليد رابطه منفي و معني‌داري در بلندمدت با بيكاري دارد. تنها مخارج عمراني در بلندمدت مي‌تواند باعث كاهش بيكاري در استان‌ها شود. در واقع دولت مي‌تواند با افزايش مخارج عمراني و تأمين زيرساخت ها در بلندمدت (نه در كوتاه‌مدت) باعث ايجاد اشتغال شود. درعين‌حال مخارج جاري دولت نه در بلندمدت و نه در كوتاه‌مدت رابطه معناداري با بيكاري ندارد. تنها تعيين‌كننده كوتاه‌مدت بيكاري استاني در مدل نرخ تورم است كه اين فرضيه كه بيكاري كوتاه‌مدت تنها به نوسانات كوتاه‌مدت اقتصاد وابسته است را تائيد مي كند. همچنين تائيد منحني فيليپس كوتاه‌مدت در ايران نشان مي دهد كه براي كاهش تورم در كوتاه‌مدت مجبور به پذيرش بيكاري كوتاه‌مدت هستيم.
