جايگاه بخش كشاورزي در توسعه پايدار سكونتگاه‌هاي انساني

كشاورزي ‌يكي از بخش‌هاي مهم اقتصاد ‌ايران است. بررسي جايگاه اين بخش در ‌رشد عمومي اقتصاد از اهميت زيادي برخوردار است. توسعه پايدار هر‌جامعه‌اي مستلزم توسعه‌ همه‌ي بخش‌هاي اقتصادي‌آن جامعه است. با توجه به اينكه‌ كشور ايران يك‌كشور نفتي شناخته مي‌شود تقويت ساير بخش‌هاي اقتصادي‌ در راستاي اقتصاد مقاومتي ‌از ضروريات است. هدف از اين تحقيق بررسي جايگاه بخش‌كشاورزي‌ در توسعه پايدار سكونتگاه‌هاي ‌انساني است. به همين منظور‌ سعي شده است به طور‌خلاصه برخي از پتانسيل‌ها و چالش‌هاي‌ موجود در بخش‌كشاورزي بيان گرديده و با استفاده از روش اسنادي‌ داده‌هاي مورد نياز تحقيق جمع‌آوري‌ و سپس با شيوه توصيفي ـ تحليلي مورد بررسي و جمع بندي قرار‌گيرد. بخش‌كشاورزي يكي از بخش‌هاي مهم اقتصادي‌كشور است‌كه بعد ‌از انقلاب شكوهمند اسلامي با وجود تاكيد فراوان‌كمتر مورد توجه قرار گرفته است. با وجود اهميت فراوان بخش‌كشاورزي در تامين‌ نيازهاي‌ غذايي‌كشور و افزايش صادرات غير نفتي، سهم اين بخش از دريافت سرمايه گذاري بخش خصوصي و دولتي بسيار‌كم بوده است. لذا سهم بخش‌كشاورزي‌در توليد ناخالص داخلي‌كم است. با توجه به شرايط كنوني‌حاكم بر‌كشورمان، نيازمند به‌كارگيري راهبرد جديدي براي توسعه اقتصادي‌كشور‌ هستيم‌كه در اين مورد مي‌توان به چند بخشي‌كردن اقتصاد و كاهش اتكاء به نفت و توجه ويژه به بخش‌كشاورزي اشاره كرد. در پايان‌اين تحقيق پيشنهاداتي در جهت توسعه پايدار بخش‌كشاورزي ارائه مي‌گردد.