راهكارهاي گذار از اقتصاد متكي به نفت به اقتصاد پايدار

در شرايط دنياي كنوني مدل اقتصادي وابسته به نفت، به لحاظ تاثير پذيري منفي از سياست‌هاي خصمانه قدرت‌هاي استكباري الگوي مناسب و قابل اطميناني براي نظام اقتصادي جمهوري اسلامي ايران نيست. لذا بايستي در پي ارائه الگويي اسلامي-ايراني جهت گذار از اقتصاد متكي به نفت به اقتصاد پايدار بود. اما سوال اين است كه اين الگو چه راهكارهايي را براي تحقق اين هدف بزرگ پيش روي ما مي‌گذارد؟ بررسي ها نشان مي‌دهد در اين مسير اولين گام خروج از مدل اقتصادي تك محصولي و ايجاد تنوع در محصولات صادراتي و مولفه‌هاي ارز آور است. محصولاتي كه به لحاظ كيفيت بالا و قيمت مناسبشان غير قابل تحريم بوده و به لحاظ تنوع در توليد، بخش وسيعي از نياز بازارهاي جهاني را تامين نمايند. بي شك براي رسيدن به اين نقطه از توانايي نيازمند برخورداري از سطح بالايي از علم، فناوري و تخصص در سطح جامعه و مديران اجرايي هستيم. همچنين مولفه‌هاي ديگري چون: صنعت توريست بين‌الملل (صادرات نامرئي)، اصلاح نظام مالياتي، اتقان در توليد و مديريت واردات و صادرات وجود دارند كه اعمال مديريت علمي و دانش مدار بر آن‌ها نقشي حياتي در تحقق الگوي اقتصاد پايدار دارد. دستاوردهاي پژوهش حاكي از اين مطلب است كه آموزش و سرمايه‌گذاري در سرمايه انساني جامع ترين و مطمئن ترين راهكار براي گذار از اقتصاد متكي به نفت به اقتصاد پايدار مي‌باشد.