آناليز پارامترهاي كيفي آب جهت مصارف مختلف شرب، كشاورزي و صنعت (مطالعه موردي رودخانه سيوند)

در شرايط اقليم خشك و نيمهخشك كشور و كمبود منابع آب شيرين، حساسيت نسبت به كيفيت آب رودخانهها و عوامل مؤثر بر آن‌ها، ضروري است؛ و مهم‌ترين عوامل مؤثر در توسعه پايدار يك آبخيز، فراهمي منابع آب مناسب ازنظر كمي و كيفي است. در اين مطالعه به‌منظور بررسي كيفيت شيميايي آب از اطلاعات دو ايستگاه تنگهبلاغي و دشتبان در مسير رودخانه سيوند و از دادههاي 25 سال آماري اين رودخانه از سال 1366 تا سال 1390 پس از بررسي صحت دادهها استفاده‌شده است و آناليز پارامترهاي كيفي آب جهت مصارف مختلف شرب، كشاورزي و صنعت با توجه به خروجي نمودارهاي پايپر، شولر، ويلكوكس و شاخص LSI انجام شد. كه نتايج نشان داد كيفيت آب ازنظر شرب خوب و قابل‌قبول مي‌باشد و بررسي كيفيت آب بر اساس سختي كل در هر دو ايستگاه تنگه‌بلاغي و دشتبان آب از نوع سخت و خيلي سخت مي‌باشد. ازنظر كشاورزي هر دو ايستگاه در اكثر سالها كمي شور ولي مناسب براي كشاورزي بوده كه 87.5% نمونهها در گروه C2S1 و ۱۲٫۵% در گروه C3S1 قرار گرفت و كيفيت آب بر اساس %Na خوب و ازنظر ميزان كربنات سديم اضافي (RSC) مناسب بوده و براي بررسي كيفيت آب براي مصارف صنعتي با توجه به شاخص اشباع لانژليه (LSI) در اكثر نمونه‌ها خورنده و در تعدادي رسوب‌گذار بوده است. با توجه به نمودار پايپر تيپ غالب آب براي هر دو ايستگاه، بيكربناته و رخساره غالب كلسيك و غلظت غالب آنيونها و كاتيونها براي هر دو ايستگاه به ترتيب (HCO3 Cl SO4)، (Ca Mg Na+K) هست و نحوهي توسعه‌ي تيپ و رخساره غالباً توسعه‌ي انتقالي است.