بررسي مقايسه اي ارتباط افسردگي با كيفيت زندگي كاري در كاركنان مرد و زن ورزشكار و غير ورزشكار (موردپژوهي: كاركنان دانشگاه شهركرد)

افزايش روزافزون دانش بشري در زمينه آثار فعاليت جسماني بر ويژگي هاي ساختاري و عملكرد انسان آن چنان بر همگان روشن شده است كه به تمام اقشار جامعه، فعاليت جسماني توصيه مي‌شود(آنشل ، ترجمه مسدد، 1380). رشد فزاينده و شتابان جمعيت سالخورده و تاثير عميقي كه اين پديده بر شرايط اقتصادي و اجتماعي دارد، زمينه نگرش هاي چند جانبه اي همچون نگرش اجتماعي، جسماني و روانشناختي را فراهم نموده است. افزايش سن با زوال تدريجي توانايي هاي جسماني و روانشناختي همراه است و اين موضوع در حالي مورد توجه قرار گرفته كه شيوه زندگي كم تحرك و ماشيني عصر حاضر نيز با شتاب بخشيدن به فرايند سالمندي مشكلات جسماني، رواني و اجتماعي را مضاعف نموده و باعث تحميل هزينه هاي بسيار سنگين بر جامعه در جهت حفظ سلامت افراد مسن گشته است. يكي از مشكلات روانشناختي كه بر بهداشت رواني كاركنان تأثير مي گذارد، افسردگي است. از اين رو افسردگي عبارتست؛ از حالت هيجاني خاصي كه موجب كاهش رفتارهاي منجر به تقويت مثبت مي گردد. در تعريفي ديگر افسردگي حالتي از خلق و خو است كه با احساس بي كفايتي، يأس، كاهش فعاليت يا واكنش، بدبيني، غمگيني و نشانه هاي مربوط تعريف مي شود.