ارزيابي كميت و كيفيت آب هاي سطحي و پتانسيل‌يابي منابع آب منطقه (مورد مطالعه: حوضه درياچه نمك)

تسلط اقليم خشك و نيمه‌خشك بر كشور توأم با تغييرات آب و هوايي و تخريب محيط‌زيست همراه با بروز پديده‌هاي خشكسالي چشم‌انداز نامطلوبي را به لحاظ تأمين نيازهاي فزاينده براي مصرف آب ترسيم مي‌نمايد. وقوع چنين شرايطي مديريت منابع آب كشور را با چالش‌هاي متعددي روبرو مي‌كند. در اين تحقيق كميت و كيفيت آب‌هاي سطحي بخشي از حوضه آبريز فلات مركزي (حوضه درياچه نمك) مورد بررسي قرار گرفته است و راهكارهايي با توجه با پتانسيل منطقه ارائه شده است. جهت بررسي كيفيت آب در بخش شرب از نمودار شولر و در بخش كشاورزي از نمودار ويلكوكس مورد استفاده قرار گرفته است. همچنين در بررسي كميت آب از شاخص خشكسالي بارش استفاده شده است. نتايج نشان داده است كه كيفيت آب اين زيرحوضه ها از نظر شرب و كشاورزي وضعيت متوسطي دارد و فقط بعضي از ايستگاه‌ها داراي كيفيت مناسبي جهت كشاورزي مي‌باشند و همچنين از نظر كمي نيز منطقه داراي وضعيت چندان مناسبي نمي‌باشد و مانند اكثر مناطق مركزي كشور با روند كاهشي و همچنين بروز پديده خشكسالي مواجه است. در نهايت پيشنهادهايي جهت جلوگيري از بحران آب در اين مناطق ارائه شده است كه عبارتند از: استفاده از سيستم‌هاي نوين آبياري در بخش كشاورزي، جلوگيري از حفر چاه هاي غير مجاز، كشت گونه‌هاي مرتعي سازگار با منطقه و كاهش سطح زيركشت كشاورزي نيز راهكار مناسبي مي‌باشد.