بررسي علل و عوامل برانگيزاننده و بازدارنده‌ي اقتصاد مقاومتي

اقتصاد مقاومتي يكي از مهمترين مفاهيم اقتصادي- سياسي مطرح شده توسط رهبر معظم ايران در سال 1389 مي‌باشد كه داراي علل و عوامل برانگيزاننده و بوجود آوردنده و همچنين داراي علل و عواملي بازدارنده ي مختلف مي باشد. پژوهش حاضر كه با استفاده از روش توصيفي – تحليلي و با مررو منابع كتابخانه اي و مروري انجام گرفته است، به دنبال پاسخ به اين سوال مي باشد كه، مهمترين علل و عوامل برانگيزاننده و تقويت كننده ي و در مقابل بازدارنده و تضعيف كننده ي اقتصاد مقاومتي چه مي باشد؟ در نتيجه مشخص شد كه مهمترين علل و عوامل برانگيزاننده و تقويت كننده ي اقتصاد مقاومتي را در دو سطح داخلي و خارجي مي توان تقسيم بندي نمود. در سطح داخلي اموري همچون؛ قناعت داشتن، پرهيز از اسراف و تبذير، تقويت فرهنگ جهادي در حيطه ي اقتصادي، صرفه جويي و اعتدال در امور، و در سطح خارجي و بيروني اموري چون؛ پرهيز از مصارف كالاهاي خارجي، و بي توجهي به تحريم ها و تهديدها و كاهش واردات، از عوامل تقويت كننده و برانگيزاننده ي اقتصاد مقاومتي مي باشند و در رابطه با عوامل بازدارنده نيز مي توان آنها را در دو سطح داخلي و خارجي تقسيم بندي و مطرح نمود كه در سطح داخلي اموري چون؛ اسراف، تبذير و رواج مصرف گرايي و عدم توجه به توانايي و دانش خويش و تجمل گرايي و در سطح خارجي عواملي چون؛ توجه شديد به مصرف كالاي بيگانه، از خود بيگانگي مصرفي، واردات بي رويه از عوامل باز دارنده ي اقتصاد مقاومتي مي باشند. به همين خاطر ضرورت دارد اين علل و عوامل بهتر شناخته شده و علل و عوامل برانگيزاننده در همه ي سطوح جامعه معرفي و تقويت و علل و عوامل بادارنده نيز از جامعه طرد و كنار زده شوند.