نابرابري جنسيّتي: چالشي در راه پيشرفت ايران

مقاله حاضر با توجه به نقش حياتي نيروي انساني در پويايي هر جامعه‌اي، به بررسي وضعيت ايران در شاخص نابرابري جنسيتي مي‌پردازد كه توسط سازمان اقتصاد جهاني از سال 2006 به بعد منتشر مي‌شود. اين شاخص داراي چهار بعد آموزش، بهداشت، توانمندسازي سياسي و مشاكت اقتصادي است كه در هريك از اين ابعاد در خصوص نابرابري زنان و مردان در هر يك از اين چهار بعد به ارائه آمار و رتبه‌بندي كشورها مي‌پردازد؛ در اين مقاله با روش كتابخانه‌اي و تحليل محتوا به سه سوال پاسخ داده شده است: اول اينكه جايگاه ايران در اين رتبه‌بندي چگونه است؟ دوم اينكه آيا اين شاخص‌سازي عادلانه است يا خير؟ و در نهايت اينكه چگونه مي‌توان نابرابري جنسيتي را در ايران كاهش داد؟ در خصوص سوال آخر محقق پيشنهاد مي كند با التزام به دو امر قانونگذاري صحيح در زمينه رفع نابرابري براي دسترسي به موقعيت‌هاي سياسي و اقتصادي براي زناني كه ميل به اين فعاليت‌ها دارند و همچنين فرهنگ‌سازي از سنين كودكي از طريق رسانه هاي ديداري و شنيداري در جهت كاهش نابرابري جنسيتي و نيل به برابري كوشيده شود.