رقابت‌هاي ژئوكالچر مبناي رقابت‌هاي ژئوپوليتيكي نوين در غرب و جنوب غرب آسيا

غرب آسيا زادگاه و خواستگاه اديان توحيدي و پس از تكامل عموماً عامل توسعه به قلمروهاي پيراموني توسط حكومت ها و حاكمان مذهبي بوده است. در عصر مدرن و دوره كنوني نيز حكومت ها با توجه به نياز و ضرورت حيات سياسي خود منادي و مروج بسط و حامي انديشه ها و ايدئولوژيهاي مذهبي در اين منطقه بوده و هستند. به رغم لائيك بودن بيشتر قدرت هاي بومي منطقه اي، مذهب زيربناي اصلي ساختار فكري و فرهنگي جامعه و موتور متحرك دولت هاي ملي است و دولت مردان نيز به منظور پيش برد منافع منطقه اي خود از ابزار مذهب و تبديل آن از اختلافات مذهبي به تضادهاي مذهبي دولت محور بهره برده و رقابت هاي ژئوپوليتيكي نويني مبتني بر تضادها بنا نموده اند كه به نظر مي رسد شكل نويني از تضادهاي ژئوكالچر و پيامد آن رقابت هاي ژئوپوليتيكي دامنه دار در اين منطقه خواهد بود. رقابت هاي ژئوپوليتيكي قرن بيست و يكم به جاي دولت محور، گروههاي قومي – تروريستي مذهب محور، به جاي ناسيوناليسم محور، ايدئولوژي محور، به جاي جهان محور منطقه محور و به جاي رقابت قدرت هاي جهاني رقابت قدرت هاي منطقه اي گاه به نيابت و گاه مستقل از آنان در حال صورت بندي و باز توليد است. بنياد اين پژوهش تحليل شكل گيري رقابت هاي ژئوپوليتيكي نوين در اين منطقه بر اساس تضادهاي ژئوكالچر و استفادۀ دولت ها از نوبازيگران كوچك نه نخست براي كسب سرزمين كه كنترل و مديريت جامعه، دولت، منابع و در نهايت قلمرو ملي است. براي برون رفت از وضعيت موجود و حركت به سمت وضعيت مطلوب گفتگوي دولت مردان و كاهش تضاد منافع و تعامل بيشتر نخبگان مذهبي و كاهش چالش ها و تلاش براي توافق بر سر اصول اوليه در دو حوزه مذكور است.