نسبت دين ، فرهنگ و تربيت ديني

دین و فرهنگ به عنوان بخش مهمی از مبانی تعلیم و تربیت مطرح می باشند. به همین دلیل، می توانند اهداف، و اصول تعلیم و تربیت و همچنین برنامه درسی را تحت تاثیر قرار دهند. با توجه به این واقعیت، هدف از پژوهش حاضر، تبیین چگونگی ارتباط بین دین و فرهنگ و دلالتهاي تربیتی آن درحوزه تربیت دینی می باشد. از این رو پرسشهاي قابل طرح عبارتند از: نخست، چه نسبتی بین دین و فرهنگ وجود دارد؟ دوم، دلالتهاي تربیتی این نسبت در حوزه تربیت دینی چه می باشد؟ روش مطالعه حاضر عبارت است از روش تحلیلی- استنتاجی براي این منظور ابتدا، معناي مفهوم فرهنگ و سپس معناي مفهوم دین، تحلیل و تبیین می شود. درگام بعدي، با توجه به مفهوم پردازیهاي صورت گرفته، نوع ارتباط منطقی بین این مفاهیم آشكار می شود و در نهایت، دلالتهاي آن براي تربیت دینی مشخص می گردد. نتایج حاصله از این مطالعه، نشان می دهد كه بین این دو مفهوم رابطه عام و خاص من وجه برقرار است. بر این اساس می توان در قلمرو دین، دو منطقه را ازهم تفكیك كرد. منطقه مشترك دین با فرهنگ و منطقه مركزي دین كه مستقل از فرهنگ می باشد. درمجموع، تربیت دینی بایستی هردو منطقه را در برداشته باشد. همچنین معنویت، عنصر پیوند دهنده این دو منطقه می باشد.