نقش هويت شهري در باززنده سازي بافت تاريخي (مطالعه موردي: خيابان شهيد انصاري قزوين)

الگوي شهرسازي در تاريخ ايران همواره پيوستگي و انسجامي عميق بين عناصر شهر را عيان كرده است. بافت هاي تاريخي در شهرهاي با سابقه كهن، دربردارنده ارزش هاي تاريخي – فرهنگي بوده و ميراثي گرانبها براي نسل هاي آينده به شمار مي رود. اما در يك قرن گذشته الگو برداري نادرست از شهرسازي كشورهاي غربي بدون توجه به فرهنگ و تمدن غني در بافت هاي تاريخي شهرهاي كشورمان، آسيب هاي جبران ناپذيري به كالبد و هويت شهرهاي تاريخي زده است. در شرايط امروزي ضرورت توجه به هويت شهري در مداخله بافت تاريخي بسيار مشهود است به خصوص در شهرهاي تاريخي كشور از جمله قزوين بيم آن مي رود كه توجه به كالبد شهر بدون پشتوانه فرهنگي و اجتماعي با غفلت از هويت شهري همراه شود و نتوانيم بافت تاريخي شهر، ميراثي كه از گذشتگان به ما رسيده است را به آيندگان تحويل دهيم. الگوي پژوهش پيش رو بر اساس روش تحقيق توصيفي – تحليلي و با تكيه بر مطالعات كتابخانه اي، پزوهش ميداني ، تهيه پرسشنامه و تحليل آماري است. فرايند شكل گيري اين تحقيق در پرتو ايجاد طبقه بندي و نظمي منطقي در مطالب پراكنده موجود انجام پذيرفته و براي اين كار از راهبرد استدلال منطقي بهره گرفته شده است. نتيجه بررسي ها مبني بر وجود بناهاي تاريخي شهر از عناصر اصلي هويت بخش شهري و حفظ بافت تاريخي به منظور تقويت هويت شهري و احساس تعلق خاطر شهروندان، همچنين استفاده از اين ذخاير براي جذب گردشگران و ارائه فرهنگ و تمدن با سابقه شهرهاي تاريخي بود. در پايان راهكارهايي درباره مكان مورد مطالعه منطبق بر يافته هاي تحقيق ارائه شده است.