منظر فرهنگي سكونتگاههاي روستايي شمال غرب ايران نمونه موردي: روستاي چاله

پ‍ژوهش حاضر به بررسي و تحليل مهمترين ويژگي هاي منظر فرهنگي در مناطق روستايي شمال غرب ايران با تاكيد بر مولفه هاي بومي و فرهنگي مي پردازد. هدف از انجام اين پژوهش شناخت روابط بين ويژگي هاي كالبدي منظر و عوامل فرهنگي موثر بر سكونتگاههاي روستايي در چارچوب« منظر فرهنگي روستايي» مي باشد تا با مرور برخي ديدگاه ها در اين زمينه مولفه هاي تاثيرگذار بر شكلگيري منظر فرهنگي روستايي مناطق روستايي شمال غرب ايران وضوح يابند. روش تحقيق اين پژ‍وهش توصيفي –تحليلي مي باشد. در بخش نخست اطلاعات به صورت اسنادي در چارچوب نظري تدوين شده است؛ و در بخش دوم با تهيه نقشه هاي هوايي و مطالعات ميداني از طريق حضور مستقيم در روستاي چاله پژوهش صورت گرفته است. چارچوب نظري پژوهش بر اين اصل استوار است كه فرهنگ و ملاحظات بومي ساكنان سكونتگاههاي روستايي بر منظر فرهنگي آن تاثير داشته و شكل طبيعي زمين تحت تاثير عوامل فرهنگي، بومي و محيطي باعث شكلگيري منظر فرهنگي روستايي شده و انطباق و سازگاري مطلوب محيطي بدست آمده است. نتايج پ‍ژوهش بيانگر آن است كه فرهنگ بومي و نمود معماري همساز با اقليم ساكنان روستاي چاله در طي فرايند زماني سبب شكلگيري كالبدي و فضايي سكونتگاهها و منظر فرهنگي روستاي چاله شده است.