بررسي استراتژي كشت گلخانه اي در ايران با تأكيد بر جذب گوجه فرنگي در صنايع تبديلي

Greenhouse Tomato Production Strategy in Iran With Particular Emphasize On Greenhouse Tomato Use in Processing Industries

چكيده توسعه كشت گلخانه اي يكي از مهمترين سياستهاي وزارت جهاد كشاورزي است و انتقال كشت گوجه فرنگي به عنوان آب-طلب ترين سبزي به گلخانه ميتواند صرفه جويي قابل توجهي را در مصرف آب كشاورزي ايجاد نمايد. بخشي از گوجه فرنگي به مصرف تازه خوري و بخش ديگر كه حدود 20 تا 25 درصد حجم گوجه فرنگي توليدي مي باشد به مصرف فرآوري مي رسد. مقاله حاضر ضمن بررسي وضعيت كشت گلخانه اي و با استفاده از مشاهدات و مصاحبه هاي ميداني و نمونه گيري از جامعه آماري كه متشكل از كشاورزان گلخانه دار، گلخانه داران گوجه فرنگي كار، مسئولين منتخب شركتهاي صنايع غذايي و وزارت جهاد كشاورزي بوده با استفاده از متغير مستقل دو ارزشي گوجه فرنگي گلخانه اي و غير گلخانه اي و متغيرهاي وابسته قيمت و كيفيت گوجه فرنگي به بررسي و تجزيه وتحليل توصيفي پرداخته و پيشنهاداتي براي اقدامات اجرايي و پژوهشهاي آتي ارائه نموده است. سالانه حدود 5/1 ميليون تن گوجه فرنگي جذب صنايع فرآوري غذايي براي توليد رب و سس مي شود كه در حال حاضر تمامي آن از كشت باز تأمين مي شود و با توجه به متغيرهاي قيمت و كيفيت گوجه فرنگي پيش بيني نمي شود كه امكان جذب گوجه فرنگي گلخانه اي در صنايع غذايي (حداقل در كوتاه و ميان مدت) وجود داشته باشد. با توجه به اينكه بهاي گوجه فرنگي گلخانه اي حتي در ارزانترين مقاطع زماني از سال به قيمتي معادل گوجه فرنگي حاصل از كشت باز نمي-رسد؛ از اينرو شركتهاي صنايع فرآوري گوجه فرنگي تا كنون هيچگاه براي تأمين نياز خود از گوجه فرنگي گلخانه اي استفاده ننموده اند.