آلياژهاي حافظه دار شكلي و كاربرد آنها در سازه هاي بتن مسلح

آلياژهاي حافظه دار شكلي SMAS بعنوان يكي از مهمترين مصالح هوشمند، نوين و بسيار كارامد شناخته شده است. يكي از زمينه هاي تحقيقاتي محققين در سال هاي اخير استفاده از اين آلياژها در جهت بهبود رفتار سازه ها بوده و در اين راستا توجه زيادي را هم به خود جلب كرده است. عدم باقي گذاشتن كرنش پسماند، قابليت استهلاك مناسب انرژي، مقاومت در برابر خستگي و خوردگي از خصوصيات منحصر به فرد اين آلياژها مي باشد. دو مكانيزم براي برگشت پذيري تغييرشكل ها در مواد حافظه دار وجود دارد. اثر حافظه داري (ترميم كرنش پسماند توسط حرارت) و رفتار فوق ارتجاعي (ترميم كرنش پسماند با باربرداري) كه در اثر تبديل فازهاي آستنيت و مارتنزيت در دماهاي مختلف و يا در اثر بارگذاري و يا باربرداري به وجود مي آيد. با توجه به نوع فلز پايه، آلياژهاي با پايه نيكل، مس و آهن از انواع معروف و پركاربرد اين نوع از آلياژها هستند. با توجه به ويژگي هاي منحصر به فرد آلياژهاي حافظه دار، كاربردهاي گوناگوني در مهندسي سازه به منظور بهبود پاسخ ساختمان ها و پل ها دارد. از جمله مي توان به كاربرد آنها در جداگرهاي لرزه اي، سيستم هاي مهاربندي، ابزارهاي استهلاك انرژي (ميراگرها)، اتصالات سازه هاي فولادي، ترميم و مقاوم سازي و كاربرد آن در بتن اشاره نمود. ماده جايگزين كه به عنوان آرماتور پيشنهاد مي شود SMA هاي ابركشسان هستند كه كرنش ها را تحت باربرداري بازيابي مي كنند. هدف از اين مقاله، مرور مطالعاتي است كه تاكنون بر روي عملكرد و رفتار اعضا در سازه هاي بتني مسلح شده با آلياژ حافظه دار شكلي صورت گرفته است.