مقايسۀ ميزان فولاد مصرفي در طراحي قابهاي فولادي به روش ASD و LRFD

روش تنش مجاز (ASD) يك روش طراحي سنتي سازه هاي فولادي بشمار مي رود. در اين روش طراحي، اثرات كاهش احتمالي مقاومت اعضا و نيز افزايش احتمالي بارها تنها به كمك يك ضريب (بنام ضريب اطمينان) و فقط در يك مرحله منظور مي شود. روش ديگري كه در دو دهۀ اخير در اكثر كشورها رواج پيدا كرده است، روش ضرايب بار و مقاومت (LRFD) است. در اين روش طراحي، ايمني در دو مرحلۀ، افزايش بار به كمك ضرايب بار و تقليل مقاومت به كمك ضرايب كاهش مقاومت در نظر گرفته مي شود. لذا انتخاب بهينه ترين روش طراحي به گونه اي كه منجر به اقتصادي تر شدن مقاطح سازه اي گردد، مي توان به عنوان يكي از بهترين و موثرترين تصميم گيري ها به منظور كاهش وزن ساختمان تلقي شود. در اين مقاله، تعداد 16 ساختمان فولادي در چهار ارتفاع متفاوت 3، 5، 7، 9 طبقه با سيستم هاي قاب خمشي و قاب ساده به اضافه مهاربند بر مبناي روش تنش مجاز (ASD) و روش ضرايب بار و مقاومت (LRFD) طراحي شده و از نظر اقتصادي با هم مقايسه گرديده است. با استفاده از نتايج بدست آمده اقتصادي ترين وضعيت ساختمان بر مبناي وزن فولاد مصرفي معين گرديده است.