بررسي آزمايشگاهي اثر پوزولانهاي ميكروسيليس ونانو سيليس بر خصوصيات مكانيكي روسازي بتني متخلخل مسلح به الياف

روسازي بتني براي ساخت راه هاي مختلفي استفاده مي شود. چنانچه روسازي هاي بتني با مصالح با دوام و پايدار طراحي و ساخته شوند، مي توانند مدت زيادي را بدون هيچ تعميري و يا با تعمير اندك سپري كنند. بتن عموما هزينه هاي ابتدايي بالايي نسبت به آسفالت دارد اما عمر بيشتر و هزينه هاي تعمير و نگهداري كمتري دارداما با توجه به مشكلات روسازي‌هاي آسفالتي در محورهاي پرترافيك كه اغلب داراي خرابي‌هايي از جمله ناهمواري‌ها، ترك و اضمحلال زودهنگام مي‌باشند، كاربرد روسازي هاي بتني سبب رفع مشكلات مزبور و كاهش دوره تعميرات مي‌گردد. در اين مطالعه به بررسي استفاده از ميكروسيليس و نانوسيليس به عنوان جايگزين درصدي ازوزن سيمان در تركيبات بتن پرداخته شد. علاوه بر آن از الياف‌هاي فولادي (0.2 و0.3 و0.5درصد حجمي) و PPS (0.1 و0.15 و0.2درصد حجمي) به منظور بهبود خصوصيات مكانيكي بتن متخلخل استفاده شد. نتايج آزمون هاي خصوصيات مكانيكي بتن هاي حاوي ميكرو ونانوسيليس و الياف بيانگر افزايش قابل‌توجه در مقاومت فشاري، كششي و خمشي بوده است. همچنين در همه مخلوط ها مقاومت فشاري، كششي و خمشي در بتن حاوي الياف و پوزولان به يك صورت بوده. در تمام طرح‌ها با افزايش درصد نانوسيليس تا درصد بهينه 4 درصد وميكروسيليس تا 8 درصد در بتن‌هاي حاوي الياف، مقاومت فشاري نمونه‌هاي حاوي الياف بهبود يافت. الياف نسبت به ميكرو و نانوسيليس تأثير چنداني بر نفوذپذيري و تخلخل نداشته و اين در حالي است كه با افزايش مقدار ميكرو و نانوسيليس نفوذپذيري و تخلخل به سرعت كاهش مي يابد.