بررسي تاثير زئوليت در مقاومت و جذب آب بتن¬هاي معمولي با عيار¬هاي سيماني مختلف

بتن به دليل قابليت¬هاي بالا، پرمصرف¬ترين مصالح ساختماني در دنيا به شمار مي¬رود، از اين رو تلاش براي بهبود مقاومت و دوام بتن الزامي است. يكي از راهكار¬هاي بهبود مقاومت و دوام بتن، استفاده از مواد پوزولاني است كه با انجام واكنش¬هاي پوزولاني موجب پرشدن حفرات موجود در بتن شده و باعث كاهش تخلخل و نفوذپذيري و افزايش دوام و مقاومت بتن مي¬شود. زئوليت يكي از پوزولان¬هاي طبيعي است كه در ايران به وفور يافت مي¬شود و به راحتي قابل استخراج و فرآوري است. از اين رو در اين مقاله تاثير كاربرد زئوليت بر مقاومت و جذب آب بتن با عيار¬هاي سيماني مختلف بررسي شده است. براي اين منظور آزمايش¬هاي مقاومت فشاري، جذب آب حجمي اوليه و نهايي و همچنين آزمايش جذب آب موئينه بر روي بتن¬هاي با عيار¬هاي مختلف سيماني 300، 350 و 400 kg/m3 و همچنين درصدهاي مختلف زئوليت (0، 10 و 15%) و با دو نسبت آب به سيمان 0.4 و 0.5 انجام شده است. نتايج نشان مي¬دهد كه با تغيير عيار سيمان، روند تغيير مقاومت بتن داراي منحني محدب و با يك نقطه حداكثري و روند تغيير جذب آب بتن داراي منحني مقعر و با يك نقطه حداقلي (در 350 kg/m3) هستند. افزوده شدن زئوليت به بتن علاوه بر افزايش مقاومت و كاهش جذب آب نمونه¬ها نسبت به بتن مرجع، شكل منحني تغييرات مقاومت و جذب آب نسبت به تغيير عيار سيمان را نيز به سطح بالاتري از عيار توسعه مي¬دهد.