بررسي همپايه سازي شتاب¬نگاشت¬ها به روش PGA توسط ركوردهاي با محتواي فركانسي پايين در حالت¬هاي دور و نزديك گسل

طبيعي¬ترين روش تحليل سازگار با رفتار فيزيكي سازه¬ها حين زمين¬لرزه تحليل غيرخطي تاريخچه زماني مي-باشد.اين روش كه به مرور در حال تكامل است با مشكلاتي مواجه است.نحوه درنظرگيري ركوردها و همچنين نوع روش همپايه سازي آنها از مواردي است كه مي¬توان به عنوان معضلات اين روش اشاره كرد. وقتي يك زلزله اتفاق مي¬افتد،دامنه¬،فازبندي¬،محتواي فركانسي وابستگي زيادي به مشخصات منبع (به عنوان مثال بزرگا،مكانيزم گسلش،زاويه قرارگيري گسل نسبت به سايت،وقوع يا عدم وقوع گسيختگي سطحي)وخصوصيات لايه بندي خاك محل ضبط ركورد زلزله دارد.به همين دليل هر زلزله ثبت شده در يك ساختگاه خاص،مشخصه¬هاي متفاوتي بر حسب دامنه¬(حداكثرشتاب زمين،PGA و حداكثرسرعت زمينPGV)محتواي فركانسي و فاز امواج ورودي دارد.بدين منظور درنظرگيري معياري جهت انتخاب ركوردها بمنظور دستيابي به نتايج مطلوب دشوار است و لازم است گروهي از ركوردها مورد آزمايش قرار بگيرند.محتواي فركانسي كه ارتباط نزديكي با بزرگاي زلزله (M) و فاصله ساختگاه تا منبع زلزله (R) دارد جزو مهمترين عواملي است كه پاسخ غيرخطي سازه¬ها را تحت تاثير قرار مي¬دهد. استفاده از پارامترهاي اوج حركت زمين(PGA)،روشي مطلوب و رايج در بين مهندسين طراح و آيين نامه¬هاي لرزه¬اي جهت همپايه¬سازي ركوردها مي¬باشد. در اين تحقيق،محتواي فركانسي زمين لرزه و فاصله تا گسل به عنوان پارامترهاي اساسي انتخاب شتاب نگاشتها در نظرگرفته شده و پس از انتخاب ركوردهاي با محتواي فركانسي پايين در دو حالت دور و نزديك گسل به مقايسه نتايج حاصل شده از همپايه سازي آنها به روش PGA در خاك¬هاي مختلف پرداخته شده است.