دوره‎هاي بهره‎برداري كوتاه مدت صنوبر راهكاري مناسب براي عبور از سال‎هاي خشكسالي

بيشتر بيشه هاي صنوبر در استان چهارمحال و بختياري از گونه هاي بومي منطقه و با شيوه كاشت سنتي و با فاصله هاي بسيار نزديك به هم شكل گرفته اند، از معايب اين نوع كاشت طولاني تر شدن دوره بهره برداري و توليد چوب هايي با قطر كم و با ارتفاعي بلند است كه به دليل تعداد در هكتار بالا، عليرغم مصرف زياد آب و در برداشتن حجم بالايي از عمليات داشت، فقط براي صنايع كوچك مورد استفاده قرار مي گيرند. گونه‌هاي مختلف صنوبر نسبت به تنش‌هاي آبي بسيار حساس بوده تا جايي كه، به هم خوردن تنظيم دوره‌هاي آبياري در درختان صنوبر، اين درختان را آماده پذيرش آفات مختلف كرده و باعث خشكيدگي آنها مي شود. آبياري بيشتر صنوبركاري هاي استان با سيستم غرقابي است كه كاهش اكسيژن را در خاك به همراه داشته و بنابراين ريشه‌هاي درخت را دچار مشكل كرده و از توسعه ريشه نيز جلوگيري مي كند و با مواجه شدن با دوره هاي خشكسالي، توليد چوب بيشه هاي صنوبر در استان با خطر خشكيدگي روبه رو مي شوند. صنوبر از جمله گونه هايي است كه قابليت جست دهي خوبي دارد. با توجه به تحقيقات انجام شده، كلن هاي صنوبر Populus X 63.2 و Populus X 63.9 كه از قابليت جست دهي خوبي برخوردارند مناسب براي دوره هاي بهره برداري كوتاه مدت 2 و 4 ساله هستند كه در اين مقاله به عنوان كلن هاي مناسب براي مناطقي كه مستعد خشكسالي و كم آبي هستند معرفي مي شوند. كف بر بيشه هايي كه حتي حداقل آبي هم براي آبياري در سال خشكسالي نداشته باشند موجب جلوگيري از خشك شدن ساقه و ريشه درختان مسن شده، چوب به دست آمده به فروش رسيده و جست هاي به وجود آمده از كنده ها نيز مورد استفاده صنايع تخته خرده چوب و نئوپان قرار مي گيرد و از همه مهم تر اينكه ريشه براي يك دوره بهربرداري جديد در سال هاي آينده حفظ مي شود.