تخصيص بهينه آب با رويكرد نظريه بازي

رشد و گسترش جمعيت از يك سو و تأمين آب براي تهيه مواد غذايي اين جمعيت در حال رشد از سوي ديگر، در دهه هاي اخير باعث بروز اختلاف هاي جدي در ميان بهره برداران از منابع آب شده است. بنابراين، با توجه به محدوديت منابع آب كشور، ضرورت بهره-برداري پايدار از اين منابع كاملا مشهود است. در سيستم هايي كه متشكل از چندين تصميم گير مستقل مي باشند، نياز بـه يـك روش جـامع و پايـدار به منظور انجام تخصيص به نحوي كه تمامي گروه هاي ذي نفع در بالاترين سطح رضايت قرار داشته باشند، ضرورري به نظر ميرسد. در اين ميان، نظريه بازي ها ابزاري توانمند در دستيابي بهره برداران به نقطه تعادل پايدار مي باشد. هدف از اين تحقيق، ارائه مدلي به منظور رفع اختلاف ميان بهره برداران از منابع آبي مشترك حوضه زاينده رود و دستيابي به تعادل پايدار است. نتايج نشان داد عوايد حاصل از مدلِ با همكاري كامل، بيش از مدل هاي بدون همكاري است واين نشان دهنده قابليت بالاي ديدگاه ها و روش هاي موجود در تئوري بازي هاي همكارانه در زمينه كاهش اختلافات در بهره برداري منابع آبي مشترك مي باشد.