شماره ركورد كنفرانس :
4436
عنوان مقاله :
تأثير ارتفاع از سطح دريا بر فراواني و پراكنش موخور (Loranthus europaeus) در جنگل‌هاي ميرآباد سردشت؛ استان آذربايجان غربي
پديدآورندگان :
نويدي مهدي a.banjshafiei@urmia.ac.ir دانشگاه اروميه , بانج شفيعي عباس دانشگاه اروميه , رمضاني كاكرودي الياس دانشگاه اروميه , پاتو مجيد اداره منابع طبيعي شهرستان بوكان
كليدواژه :
موخور , ميرآباد , بلوط , ارتفاع از سطح دريا
عنوان كنفرانس :
نخستين همايش ملي منابع طبيعي و توسعه پايدار در زاگرس مركزي
چكيده فارسي :
ازجمله نهاندانگان اپي‌فيتي كه به‌صورت نيمه انگل بر روي درختان و درختچه‌ها مثمر و غير مثمر ازجمله بلوط زندگي مي‌كنند، دارواش‌ها هستند. در اين مطالعه ميزان پراكنش و درصد آلودگي پايه‌هاي آلوده به موخور در طبقات ارتفاعي مختلف از سطح دريا بررسي شد. بدين منظور تعداد 65 قطعه‌نمونه 5 آري دايره‌اي شكل در جنگل‌هاي ميرآباد شهرستان سردشت در استان آذربايجان غربي برداشت شد و مشخصات كمي مانند قطر برابرسينه، ارتفاع، ارتفاع تاج و ميانگين قطر تاج درختان در قطعه‌هاي نمونه مورداندازه‌گيري قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بيشترين درصد پايه‌هاي آلوده درختان به موخور در هر سه گونه بلوط ايراني، ويول و دارمازو در طبقه ارتفاعي بالا (1800-1751 متر از سطح دريا) و كمترين درصد پايه‌هاي آلوده به موخور در طبقات ارتفاعي پايين‌تر (محدوده ارتفاعي 1550-1450 متر از سطح دريا) قرار داشتند و درصد پايه‌هاي آلوده در طبقات بالاتر حدود 4-3 برابر درصد پايه‌هاي آلوده در طبقات ارتفاعي پايين‌تر است. همين‌طور ميانگين تعداد موخور در هر پايه در گونه‌هاي بلوط ايراني و دارمازو، در بالاترين طبقه ارتفاعي از سطح دريا تقريباً 2 برابر طبقات پايين (محدوده ارتفاعي 1600-1551 متر از سطح دريا) و براي گونه ويول 5-3 برابر طبقات پايين‌تر(1550-1450) است.
