ارزيابي نگرش جامعه محلي نسبت به گردشگري (مطالعه موردي: تفرجگاه جنگلي برنجگان استان چهارمحال و بختياري)

گردشگري روستايي يكي از صنايع بزرگ مي‌باشد كه مي‌تواند در راستاي رسيدن به توسعه اقتصادي و اجتماعي موثر واقع شود. اين صنعت همان گونه كه بر مكان‌هاي گردشگري اثر گذار مي‌باشد، بر جوامع ميزبان نيز از لحاظ فرهنگي و اقتصادي اثرگذار است. پژوهش حاضر به بررسي نگرش و حمايت جامعه محلي از گردشگري در روستاي جنگلي برنجگان استان چهار‌محال و بختياري مي‌پردازد. هدف اصلي اين تحقيق بررسي نگرش ساكنان منطقه به گردشگري و ظرفيت‌هاي حمايت و مشاركت آنان است. جامعه آماري اين تحقيق را 75 نفر (30 نفر زن و 45 نفر مرد) از ساكنان روستايي منطقه تفرجي جنگلي برنجگان استان چهارمحال و بختياري تشكيل مي‌دهند. در اين پژوهش تعداد 75 پرسش نامه تهيه و توسط خانوار‌هاي روستايي تكميل شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه نگرش جامعه محلي نسبت به گردشگري در منطقه مذكور مثبت بوده و بيشتر ساكنان روستا موافق با ورود گردشگران به اين منطقه مي‌باشند؛ اما تاكنون شغل يا فعاليت اقتصادي قابل توجه مرتبط با گردشگري در منطقه ايجاد نشده است. با توجه به نتيجه اين پژوهش مي‌توان برنامه‌ريزي‌هاي لازم جهت ورود و ساماندهي گردشگران با توجه به ظرفيت محيط را جهت افزايش رشد اقتصادي و اجتماعي منطقه مذكور، اعمال داشت.