توان سنجي اكولولوژيكي وآمايش سرزمين درحوضه آبخيز بهشت آباد استان چهارمحال وبختياري با استفاده ازGIS

توان سنجي اكولوژيكي سرزمين عبارتست از تعيين قدرت بالقوه ويا نوع كاربرد طبيعي سرزمين،در اين رهيافت آمايش سرزمين علمي است كه با درنظر گرفتن ويژگيهاي اكولوژيكي سرزمين وشرايط اقتصادي –اجتماعي آن نوع استفاده بهينه از سرزمين رابمنظور جامعيت بخشيدن اصل توسعه پايدار فراهم مي سازد. دراين تحقيق براي ارزيابي توان اكولوژيكي ونهايتا آمايش سرزمين حوضه آبخيز بهشت آباد ابتدا منابع اكولوژيكي حوضه آبخيز مطالعه گرديد ونهايتا با استفاده از اين مطالعات هفت نقشه تهيه گرديد كه سه نقشه شيب،ارتفاع از سطح دريا وجهت شيب بعنوان نقشه توپوگرافي،نقشه منابع اراضي وتيپ وتراكم پوشش گياهي وهمچنين نقشه اقليم حوضه كه نقشه هاي رقومي فوق به روش دوتايي با استفاده از نرم افزار ARC GISدرهمديگر تلفيق گرديدند كه پس ازادغام واحدهاي با مساحت كمتر از 5 /2 هكتار دريگانهاي نقشه سازي بزرگتر،نتيجه حاصل از تلفيق نقشه هاي فوق منجر به تعيين 4559 دسته يگان برنامه ريزي ويا خرد اكوسيستم گرديد.نتايج حاصل از ارزيابي يگانهاي برنامه ريزي درقالب كشاورزي-مرتعداري،جنگلكاري،توريسم متمركز،آبزي پروري وحفاظتي صورت گرفت كه درنهايت ازگل سطح حوضه آبخيز1 /87درصد به كاربري كشاورزي_مرتعداري 81 /0درصد جنگلكاري،23/ 8درصد حفاظتي،53 /3درصد مسكوني_صنعتي31 /0درصد توريسم متمركز و03 /0درصد آبزي پروري اختصاص پيداكرد.باتوجه به درصد بالاي كاربري كشاورزي ومرتعداري تعيين سطح اين گروه درهفت زير كلاس تعيين گرديد كه نهايتا زير كلاسهاي 6 و2 با 26/ 23 درصد و76 /18 درصد بيشترين مساحت را بخود اختصاص دادند.بنابرنتايج حاصل از آمايش سرزمين در اين حوضه آبخيز پيشنهاد ميگردد با توجه به درصد نوع كاربريها بخصوص در كلاس كشاورزي ومرتعداري برنامه هاي اتي مديريت اراضي جهت نيل به توسعه پايدار براساس اين الكوها تدوين گردد.