تاثير القاي تتراپلوييدي بر بازماندگي، رشد و تركيب اسيدهاي آمينه قزل آلاي رنگين كمان (Oncorhynchus mykiss)

ماهي قزل آلاي رنگين كمان (Oncorhynchus mykiss) به دليل رشد سريع و سازگاري مناسب با شرايط محيطي، يكي از مهمترين گونه هاي تجاري است كه در ايران پرورش داده مي شود. القاي تتراپلوييدي بواسطه شوك دمايي يكي از روش هاي موثر براي توليد ماهيان پلي پلوييد در صنعت آبزي پروري است كه مي تواند تغييراتي را در ويژگي هاي بيوانرژتيك در پي داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير القاي تتراپلوييدي در قزل آلاي رنگين كمان بر بازماندگي، رشد، ويژگي هاي لاشه و همچنين تركيب اسيد هاي چرب عضله بود. براي اين كار از 8 مولد ماده با ميانگين وزن 246±1600 گرم و 6 مولد نر با ميانگين وزن 186±1393 گرم كه از نظر سني 4 ساله بودند استفاده شد. شوك دمايي 65 ساعت-درجه بعد از لقاح و به مدت 10 دقيقه و با دماي 28 درجه سانتي گراد اعمال شد. نتايج نشان داد درصد القاي تتراپلوييدي2±21/68 درصد بود كه با اندازه گيري گلبول هاي قرمز مشخص شد. نرخ بازماندگي از مرحله لقاح تا چشم زدگي در گروه تتراپلوييد 20/1±33/67 بود كه نسبت به گروه ديپلوييد كه 59/1±12/92 به طور معناداري كاهش يافت (0/05 p). بازماندگي در مرحله چشم زدگي تا تخم گشايي در گروه تتراپلوييد 3345 /1±33/ 55 بود كه نسبت به گروه ديپلوييد كه 45 /0 ± 10 /98 به طور معناداري كاهش يافت (0/05 p) از نظر شاخص هاي رشد نظير وزن نهايي و افزايش وزن در انتهاي دوره آزمايش يعني 38 روز بعد از شروع تغذيه فعال گروه تتراپلوييد به طور معناداري بهتر از گروه ديپلوييد بود (0/05 p). مقدار ايزولوسين و پرولين در گروه تتراپلوييد افزايش ولي مقادير لايزين و آرژنين كاهش يافت (0/05 p). القاي تتراپلوييدي مي تواند منجر به تغييرات معنادار در رشد، تغذيه و تركيب اسيدهاي آمينه در قزل آلاي رنگين كمان گردد.