ارزيابي اثر ناهمگني صحنه بر كيفيت نتايج ادغام تصاويرماهواره‌اي (مطالعه موردي: استان چهارمحال و بختياري)

علي‌رغم توسعه روز افزون فناوري سنجش از دور ماهواره‌اي، تاكنون اخذ تصاوير با قدرت تفكيك طيفي و مكاني زياد به دليل محدوديت‌هاي عملي در ساخت سنجنده‌ها امكان پذير نشده است. برداشت باند پانكروماتيك به وسيله بسياري از سنجنده‌ها اين امكان را فراهم ساخته است كه با استفاده از فرآيند ادغام به توان قدرت تفكيك مكاني تصاوير چند طيفي را افزايش داد. روش‌هاي متفاوتي براي ادغام تصاوير چند طيفي با تصوير پانكروماتيك ارائه و مورد استفاده قرار گرفته است. در اين روش‌ها همواره خصوصيات طيفي تصاوير چند طيفي در طي فرآيند ادغام دستخوش تغييراتي خواهد شد. عوامل متعددي مي‌توانند موجب بروز اين تغييرات شوند. يكي از عواملي كه كمتر به آن پرداخته شده، وضعيت ناهمگني صحنه در تصاوير مي باشد. در اين تحقيق، تاثير ناهمگني صحنه بر روي كيفيت نتايج ادغام تصاوير مورد ارزيابي قرار گرفت. بدين منظور از تصاوير لندست 8 به شماره گذر و رديف38_164 مربوط به تاريخ 31 شهريورماه 1394 استفاده شد. پس از اعمال پيش پردازش‌هاي لازم، ادغام تصاوير با استفاده از روش‌هاي Brovey، Gram- Schmidt و Pc انجام و چهار پنجره با ناهمگني مختلف شامل مناطق شهري، جنگلي، زمين باير و كشاورزي از تصاوير ادغام شده جدا و كيفيت آنها با استفاده از معيارهاي خطاي جذر ميانگين مربعي (RMSE) و خطاي كلي بدون بعد نسبي (ERGAS) مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به پايين بودن ميزان شاخص RMSE در الگوريتم Brovey نتايج مويد برتري اين الگوريتم نسبت به دو الگوريتم ديگر مي‌باشد و ناهمگني صحنه به خصوص در مناطق شهري تاثير زيادي بر كيفيت تصاوير حاصل از ادغام داشت.