مروري بر سم شناسي نانوذرات در آبزيان

نانو ذرات به عنوان موادي با حداقل يك بعد 100 نانومتري يا كوچك تر تعريف مي‌شوند. با افزايش تعداد نانوذرات ساخته شده در محصولات صنعتي و مصرفي، خطر در معرض قرار گرفتن انسان و همچنين بوم سازگان هاي آبي افزايش مي‌يابد كه ممكن است به يك تهديد جدي براي سلامت انسان و محيط زيست مبدل گردد. در همين راستا نانو زيست سم شناسي آبزيان زمينه تحقيقاتي نسبتاً جديدي است كه توجه محققين را به خود جلب كرده است چرا كه مقصد نهايي نانومواد توليد شده، اكوسيستم هاي آبي است و اين مواد احتمالاً بر موجودات زنده آبزي تأثيرات نامطلوبي خواهند گذاشت. مهمترين مشكل نانو مواد تشديد ايجاد راديكال هاي آزاد فراتر از قابليت تحمل يك سازگان زيستي جهت انهدام يا كاهش اثرات تخريبي آنها است. راديكال‌هاي آزاد با دارا بودن الكترون‌هاي منفرد بسيار واكنش پذيرند و آسيب‌هاي فراواني را به مولكول‌هاي زيستي مانند پروتئين‌ها، چربي ها، اسيدهاي نوكلئيك و كربوهيدرات‌ها وارد مي‌كنند. مطالعه حاضر نيز به منظور مروري بر كارهاي ساير محققين در زمينه نانوسم شناسي، انجام شد. بنابراين با توجه به بررسي هاي انجام شده جلوگيري از ورود نانوذرات به چرخه هاي غذايي آبزيان ضروري به نظر مي رسد.