بررسي تأثير لاكتوفرين بر تنش در ماهيان پرورشي

تاكنون تلاش‌هاي زيادي جهت افزايش ميزان بقا وايجاد مقاومت در برابر تنش هاي محيطي در آبزيان به خصوص در مرحله ي لاروي انجام گرفته است. طبق مطالعات انجام شده، لاكتوفرين گليكوپروتئيني است كه اثرات ايمني زايي ومقاومتي در برابر تنش‌هاي محيطي بر انسان، دام و آبزيان دارد. افزودن اين ماده به جيره ي غذايي برخي آبزيان مانند، ميگوي بزرگ آب شيرين Macrobrachium rosenbergii، ماهي منقوط نارنجي coioides Epinephelus و ماهي تيلاپياي نيل Oreochromis niloticus اثرات مثبتي بر رشد، تكثير و مقاومت در برابر تنش هاي محيطي ناشي از كمبود اكسيژن، قرار‌گيري در برابر استرس نيتريت و برخي عوامل بيماري زا داشته است. به طوري كه در ماهي منقوط نارنجي نرخ بازيابي پس از1 ساعت قرار گرفتن در معرض هوا، نزديك به 90 درصد در تيمار1200 ميلي گرم لاكتوفرين بر كيلو گرم غذا گزارش شد. همچنين نرخ بازماندگي در ماهيان تيلاپياي نيل تحت چالش باكتري Streptococcus iniae در تيمار 800 ميلي گرم لاكتوفرين بر كيلوگرم غذا 9 /58 درصد اندازه گيري شد. در اين مقاله پس از معرفي لاكتوفرين و ويژگي‌هاي آن به بررسي مقالاتي در رابطه با تاثير لاكتوفرين بر كاهش پاسخ‌هاي تنش در آبزيان پرداخته مي شود. از آنجايي كه فرآيند تنش رابطه بسيار نزديكي با ايمني دارد، بنابراين بررسي اين دو مقوله با يكديگر دور از انتظار نمي‌باشد. با مطالعات انجام شده نتيجه مي‌شود كه، لاكتوفرين تاثير مثبتي در سيستم ايمني، آهن، بقاء، مقاومت در برابر عوامل بيماري زا، تنش و شوك دارد.