تحليل پايداري تونل البرز و طراحي سيستم نگهداري بهينه با استفاده از روشهاي تعادل حدي وعددي

تونل البرز كه در مسير تهران- شمال در حال حفاري است، از نظر زمينشناسي در سازندهايي گسل خورده واقع شده و در برخي موارد در اثر تشكيل گوه، ناپايداري ساختاري در پيرامون تونل ايجاد شده است. در اين تحقيق به منظور تحليل پايداريساختاري اين تونل ابتدا پتانسيل لغزش دسته درزههاي عمده به روش تعادل حدي بررسي شده و پس از تعيين گوههاي ناپايدار، سيستم نگهداري مناسب براي آن طراحي شده است. همزمان به منظور بررسي تغييرات تنش و كرنش در اطرافتونل، نيروها و ممانهاي وارد شده بر سيستم نگهداري با استفاده از روش عددي المان مجزا محاسبه شده است. در مدلسازيعددي ابتدا شيب ظاهري دسته درزههاي عمده در مقطع تونل مشخصشده و پس از اعمال شرايط اوليه و شرايط مرزي، تونل مذكور مدلسازي و تحليل شده است. در انتها سيستم نگهداري با استفاده از نتايج هر دو روش طراحي و پيشنهاد شده است.طبق نتايج حاصل از اين تحقيق، استفاده از روش تعادل حدي نه تنها باعث كسب يك ديد اوليه نسبت به شرايط درزهداري منطقه ميشود، بلكه با در نظر گرفتن تأثير سطوح ضعيف تودهسنگ، سيستم نگهداري بهينه طراحي ميشود. همچنين با مقايسه نتايج حاصل از هر دو روش دقت مدلسازي افزايشمييابد