بررسي ميزان رعايت بهداشت دست در بيمارستان قائم شهر مشهد

عفونت‌هاي همراه با مراقبت‌هاي بهداشتي و درماني همواره به عنوان يكي از مشكلات جدي در مراقبت‌هاي درماني مطرح شده و از علل شايع ابتلا و ميرايي در بين افراد بستري شده در بيمارستان‌ها محسوب مي‌شوند. رعايت بهداشت دست يكي از اوليه‌ترين تمهيدات در كاهش عفونت‌هاي بيمارستاني و افزايش ايمني بيماران محسوب مي‌شود. رعايت بهداشت دست به صورت اثربخش عفونت‌هاي مراقبت‌هاي بهداشتي را مي‌تواند كاهش دهد. اين پژوهش با هدف تعيين ميزان پذيرش بهداشت دست از سوي ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتي درماني در بخش‌هاي اورژانس، اتاق عمل، ICU و جنرال بيمارستان قائم شهر مشهد در 9 ماه اول سال‌هاي 1394 و 1395 انجام شد. براي مقايسه گروه‌هاي مختلف پرسنل، بخش‌ها و موقعيت‌هاي بهداشتي كردن دست، آزمون‌هاي تحليل واريانس (ANOVA) دوطرفه، توكي و فيشر در سطح اطمينان 95% مورد استفاده قرارگرفت. نتايج نشان مي‌دهد كه ميزان رعايت رفتار بهداشت دست‌ها در موقعيت‌هاي بعد از تماس با بيمار و بعد از تماس با مايعات بدن بيمار در مقايسه با قبل از تماس با بيمار بيشتر بوده است كه احتمالا به اين دليل باشد كه كاركنان بيمارستان زماني‌كه خطري را متوجه خود مي‌دانند نسبت به رعايت بهداشت حساس‌تر مي‌شوند و يا به عبارتي از انتقال عفونت‌ها به خود، نسبت به انتقال عفونت‌ها به بيماران، نگراني بيشتري دارند كه اين طرز تفكر بايد با برنامه‌ريزي‌هاي ريزبينانه‌ي مسئولان بيمارستان‌ها تغيير يابد.