اثر نحوه جذب پلي الكتروليت كايتوزان بر كارايي زيست محيطي آن در كارخانه كاغذسازي

در اين تحقيق اثر pH بر نحوه جذب كايتوزان و كايتوزان-نانوسيليكا بر روي الياف سلولزي مورد ارزيابي قرار گرفت. نحوه جذب پلي-الكتروليت ها و از جمله كايتوزان بر روي الياف سلولزي از پارامترهاي مهم عملكرد آن ها به عنوان افزودني كمك ماندگاري جهت حفظ ذرات نرمه در شبكه الياف مي باشد. لذا به اين منظور ميزان 1% كايتوزان و %1/ 0 نانوسيليكا (هردو بر اساس وزن خشك خمير كاغذ) در سه سطح pH: 5، 7، 9 به سوسپانسيون الياف در دستگاه DDJ اضافه گرديد. نتايج نشان داد كه افزودن كايتوزان در همه سطوح pH موجب افزايش ماندگاري نرمه نسبت به تيمار شاهد گشته است. همچنين سيستم كايتوزان-نانوسيليكا در سطوح قليايي و اسيدي موجب بهبود ميزان ماندگاري نرمه نسبت به تيمار شاهد و كايتوزان گرديد. بيشترين ميزان ماندگاري در اين تحقيق، در تيمار كايتوزان-نانوسيليكا در pH قليايي مشاهده شد. به نظر مي رسد كه سيستم كايتوزان-نانوسيليكا داراي تاثير قابل ملاحظه اي بر ميزان ماندگاري نرمه ها مي باشد. برهمين اساس، كايتوزان درpH قليايي داراي اثر بهتري بر عملكرد نانوسيليكا در سيستم كاغذسازي بود و ميزان ماندگاري نرمه ها را در سيستم آب سفيد افزايش داد كه درنتيجه اين عمل مانع از خروج مقادير بيشتر نرمه همراه با آب سفيد و ذرات جامد معلق گشته است.