ارتباط ميانگين وزني قطر خاكدانه‌ با برخي ويژگي‌هاي فيزيكي و شيميايي خاك در سيستم‌هاي مختلف كشت

توزيع اندازه و پايداري خاكدانه نقش به‌سزايي در تعيين وضعيت ساختمان خاك دارد. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي ارتباط ميانگين وزني قطر خاكدانه (MWD) با برخي ويژگي‌هاي فيزيكي و شيميايي خاك در سيستم‌هاي مختلف كشت است. به اين منظور، از 15 سيستم كشت هر يك در سه تكرار و به طور تصادفي نمونه‌برداري انجام شد. پس از اندازه گيري برخي ويژگي هاي مهم نمونه‌هاي خاك، تجزيه و تحليل داده ها انجام شد. نتايج نشان داد كه MWD ارتباط مثبت و معني داري با درصد كربن آلي (527/ 0 =r) و همچنين درصد رس (717/ 0 =r) و سيلت (703/ 0 =r) دارد. اين در حالي بود كه بين MWD با درصد شن (792/ 0– = r) و همچنين با ميزان هدايت الكتريكي (378/ 0– =r)، ارتباط منفي و معني داري مشاهده شد. اين نتيجه دلالت بر رفتار نزديكتر سيلت به رس تا شن داشت. همچنين نتايج رگرسيون تك متغيره غيرخطي نشان داد كه با توجه به مقدار كم كربن آلي در خاك هاي مورد مطالعه، توزيع اندازه ذرات اوليه به ويژه ميزان رس و شن (75/ 0 = R^2) بهترين برآوردكننده ميانگين وزني قطر خاكدانه هستند به طوري كه هر يك به تنهايي حدود 75 درصد تغييرات MWD را تبيين مي نمايد. اين در حالي بود كه كربن آلي، تنها 31 درصد از تغييرات MWD را كنترل نمود. نتايج رگرسيون چندمتغيره خطي به روش گام به گام نيز نشان داد كه 66 درصد تغييرات MWD از طريق مقدار شن و pH خاك قابل پيش بيني است. مقايسه دو روش رگرسيون خطي و غيرخطي نشان داد كه روابط غيرخطي نسبت به روابط خطي ارتباط بين متغيرها را واقعي تر بيان مي كنند.