بررسي كارايي سيستم استنتاج عصبي- فازي تطبيقي جهت تخمين بار معلق رسوب رودخانه ها (منطقه موردي رودخانه مارون در استان خوزستان)

مساله انتقال و انباشت رسوبات يكي از مشكلاتي است كه سازه هاي هيدروليكي بنا شده در يك رودخانه را تهديد مي كند. پيش بيني ميزان بار رسوب منتقل شده توسط رودخانه ها، يكي از جنبه هاي مهم مديريت رودخانه ها، مخازن سدها و به طور كلي پروژه هاي آبي به شمار مي-رود. در تحقيق حاضر به منظور پيش بيني بار معلق رسوب دو ايستگاه بهبهان و چم نظام واقع در رودخانه مارون با استفاده از سيستم استنتاج فازي- عصبي از دو نوع تابع عضويت گوسي و مثلثي استفاده شد. دبي جريان سه روز قبل، دو روز قبل، يك روز قبل و دبي همان روز به عنوان پارامترهاي ورودي و دبي بار معلق رسوب نيز به عنوان پارامتر خروجي در نظر گرفته شد. علاوه بر اين جهت بررسي تاثير نحوه معرفي داده ها به مدل انفيس، داده ها به دو صورت طبيعي و حالت لگاريتمي به مدل معرفي شدند. نتايج بدست آمده از آناليزهاي مختلف آماري نشان داد كه تابع گوسي در مقايسه با تابع عضويت مثلثي از دقت بالاتري برخوردار مي باشد. علاوه بر اين معرفي داده ها به صورت لگاريتمي با توجه به اينكه مقادير متنوعي را شامل مي شوند، تاثير بالايي در ميزان دقت مدل ها دارد. بر اساس آناليزهاي آماري مشخص شد كه مقادير R2 و RMSE سيستم استنتاج فازي- عصبي با تابع عضويت گوسي جهت ايستگاه بهبهان در مرحله صحت سنجي در حالتي كه داده ها به صورت لگاريتمي تعريف مي شوند، 61 /0 و 09/ 0 و در حالتي كه داده ها به صورت طبيعي تعريف مي شوند، 59 /0 و 24 /0 مي باشد.