اثر تغيير اقليم بر منابع آب زير زميني (مطالعه موردي: موسسه كشت و صنعت مزرعه نمونه آستان قدس رضوي)

تغيير اقليم و پديده گرمايش جهاني باعث افزايش فتوسنتز در گياهان، تغيير طول فصل رشد، كاهش بارندگي، افزايش نياز آبي گياهان، افزايش فرسايش خاك، تسريع مراحل نمو گياهان، كاهش سطح زيركشت محصولات ديم، گسترش خشكسالي، افزايش شوري خاكها، تغيير در پراكنش و تنوع گياهان و افزايش بياباني شدن مي گردد. به منظور تعيين روند آبدهي چاهها تعداد 31 حلقه چاه در دو بخش شرقي و غربي موسسه انتخاب و روند آبدهي آنها طي دوره زماني 1349 تا 1383 مورد بررسي قرار گرفت. همچنين جهت بررسي روند كيفيت منايع آب، ميزان شوري چاههاي مذكور در طي دوره زماني 1349 تا 1379 جمع آوري گرديد. نتايج نشان داد كه متوسط آبدهي هر چاه طي سالهاي 1349 تا 1383 از 1/48 به 16 ليتر در ثانيه كاهش يافته است. بعبارت ديگر بطور متوسط كاهش آبدهي هرچاه مؤسسه كشت و صنعت مزرعه نمونه آستان قدس رضوي از سال 1349 تا كنون حدود 92/ 0 ليتر در ثانيه در سال بوده است. همچنين متوسط سطح ايستابي آب چاهها در سال 1345 از 2 /28 متر به 3/ 87 متر در سال 1375 رسيده است. به لحاظ كيفيت منابع آبي از سال 1349 تا سال 1383 شوري آب چاههاي بخش غربي و شرقي مؤسسه به ترتيب 3 و2 /4 ميكرو موس برسانتي متر در سال افزايش نشان داده است. بنابراين طي اين سالها مسلما الگوي كشت محصولات و الگوي مصرف آب تغييرات زيادي پيدا نموده است كه متاسفانه عليرغم تمهيدات انديشيده شده هنوز مشكل كم آبي، كشاورزي و امنيت غذايي را تهديد مي نمايد.